Batman: Arkham Origins Review - Να να να να να να να να να Batman!

batman_origins_screenshot_5

Να λίγο το άγχος της δουλειάς
Να λίγο τα βάρη της καθημερινότητας
Να τα χαράτσια
Να τα νέα μέτρα

Να να να να να να να να Baaaatmaaaaan

Βέβαια πέρασαν χρόνια από τότε που ο Adam West ενσάρκωνε τον ήρωα της DC. Και πολύ νερό έχει πέσει στον μύλο του αγαπημένου μου ηρώα. Ο Batman από ζωγραφιά στα comics της DC έγινε cult μορφή σε σειρά της αμερικανικής τηλεόρασης, πιο cult μορφή των studio του Hollywood (μα Batman o Val Kilmer;;;;) και στη συνέχεια πήρε την μορφή που έπρεπε στην πετυχημένη (επιτέλους) μεταφορά στον κινηματογράφο φορώντας την κάπα του Dark Knight.

Και ως είθισται τα τελευταία χρόνια, μετά την μεταφορά του στο πανί και τον εισπρακτικό πάταγο που έκανε, η Warner αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την εμπορικότητα του ονόματος του και να δώσει ένα ομώνυμο τίτλο παιχνιδιού. Δεν ξέρω, βέβαια, αν και κατά πόσο υπολόγιζαν ότι η μεταφορά του Batman σε παιχνίδι θα είχε τόση εμπορική επιτυχία, ούτε και αν είχαν ελπίδες να βγει τόσο κάλος τίτλος ώστε να δικαιολογήσουν εκτός από το Batman: Arkham Asylum, το Batman: Arkham City αλλά και το Batman: Arkham Origins.

Υπολόγιζαν ή όχι, πάντως, κατάφεραν και έδωσαν στο κοινό 3 εξαιρετικά παιχνίδια που έριξαν νέες ιδέες στην κατηγορία τους και βέβαια έθεσαν τον πήχη ψηλά για το ενδεχόμενο νέο επεισόδιο.

Το Origins όπως προϊδεάζει και το όνομα του, είναι χρονικά τοποθετημένο πριν τα γεγονότα του Arkham Asylum και του Arkham City οπότε μιλάμε για prequel. Βεβαία δεν είναι ακριβώς prequel, αλλά έχουμε την ευκαιρία να δούμε έναν ακατέργαστο Batman στο σημείο που διαμορφώνει την φήμη γύρω από το όνομά του.

Είναι όμως το Batman: Arkham Origins άξιον (από το action) συνεχιστής της καλής πορείας των προηγούμενων;

batman_arkham_start

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το νέο Batman είναι ένα εξαιρετικό action game που θα σε βάλει στην σκοτεινή ατμόσφαιρα της Gotham. Η μηχανή του είναι γνώστη από τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς οπότε τα γραφικά του όπως ήταν αναμενόμενο είναι στα γνωστά υψηλό standards που έχουμε συνηθίσει. Η κίνηση στο χώρο γίνεται με τον ίδιο τρόπο όπως και στα υπόλοιπα Arkham και όλοι όσοι έχουν παίξει και αγαπήσει τα προηγούμενα επεισόδια θα βρουν μπροστά τους ένα γνώριμο περιβάλλον που μοιάζει, ακούγεται και συμπεριφέρεται ακριβώς όπως το περίμενες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η μη εξοικειωμένοι με τον τρόπο παιχνιδιού του Batman θα δυσκολευτούν να το χειριστούν. Η κίνηση είναι τόσο εύκολη και η μηχανή του παιχνιδιού βοηθάει τόσο ώστε και ο μη μυημένος να βρει τον δρόμο του και να γίνει σουπερ ήρωας.
Ο γενικός κανόνας “ότι υπάρχει μπορώ να του σπάσω τα μούτρα” ισχύει και εδώ. Οι φουκαράδες που θα βρεθούν στον δρόμο σου έχουν να αντιμετωπίσουν ένα τύπο που μπορεί να προσγειωθεί ανάμεσα σε 10 βασταγερούς και να τους κάνει τόπι.

Ενδιαφέρουσα προσθήκη τα slow motion cut scenes (που λεμέ και στο χωριό) κάθε φορά που στέλνεις στον αγύριστο τον τελευταίο κακό της παρέας. Πολλές φορές έμπλεκα σε καυγάδες απλά για να δω διαφορετικούς τρόπους τελειώματος της μάχης (η μεγάλη του Mortal Kombat σχολή…..Finish Him!!!).

Αλλά ο Bruce Wayne είναι μια διχασμένη προσωπικότητα και μπορεί να κάνει φίλους του τις σκιές να χρησιμοποιήσει τα απίστευτα γκατζετάκια του για να τους ξεπαστρέψει. Χτυπήματα από πάνω, από κάτω και από πίσω είναι ο κανόνας στην ζωή του Batman και γενικά όσο η ιστορία εκτυλίσσετε στους δρόμους της Gotham ο κύριος Bruce κάνει πλακά.

Και έρχομαι τώρα και λέω (ο άμοιρος) τι ξενέρωνα είναι αυτό; Κανένα ενδιαφέρον αφού πέφτουν τόσο εύκολα.

Στο πρώτο χτύπημα

Το πρώτο boss fight με βάζει λίγο στο νόημα, ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως φαίνονται και ότι η ζωή μου ως Bruce Wayne δεν θα είναι ταξιδάκι αναψυχής στις στέγες της Gotham. Εντάξει η μάχη με τον Killer Croc δεν ήταν τόσο δύσκολη, απλά δεν είχε καμία σχέση σε βαθμό δυσκολίας με αυτό που κάνεις συνήθως στα σοκάκια της πόλης.

Δεύτερο χτύπημα

Και λέω, ρε πλακά με κάνεις; (αυτό για τους φίλους από την Αθήνα...). Κάθε χτύπημα του Deathstroke μετράει και η προσγείωση στην πραγματικότητα του παιχνιδιού είναι απότομη.

Τα Boss fights είναι δύσκολα και αυτό είναι κάτι που είναι λογικό. Το πόσο δύσκολα είναι που παραξενεύει. Το παιχνίδι δεν έχει μια ροη δυσκολίας που θα ξεκινήσει από απλά θύματα για εξάσκηση και θα καταλήγει σε αντιπάλους δυσκολότερου επιπέδου. Έχει θύματα και ξαφνικά το θύμα είσαι εσύ. Η δυσκολία στη μάχη με τον Deathstroke είναι έως και εκνευριστική αν υπολογίσεις και το γεγονός ότι είναι μόλις ο δεύτερος στην σειρά των assassins που έχουν σκοπό να σε στείλουν από τον μάταιο τούτο κόσμο.

batman_arkham_firefly-SS

Από την άλλη βέβαια ο κύριος αυτός έχει ένα αξιοσέβαστο βιογραφικό στο σύμπαν της Justice League οπότε οτιδήποτε λιγότερο θα ήταν προσβολή προς τον χαρακτήρα (εδώ αξίζουν συγχαρητήρια στο στούντιο για την απόδοση του χαρακτήρα). Spoiler τέλος, απλά ενημερώνω ότι όλοι οι γνωστοί και μη κακοί υπάρχουν, αλλά δεν μπορώ παρά να προσθέσω ότι και τα υπόλοιπα boss fights είναι εξίσου ενδιαφέροντα (και δύσκολα) και εγγυώνται ότι θα βρέξει φάπες.

 

Game time

Προχωρώντας στο παιχνίδι είχα την αίσθηση ότι είναι λίγο. Και αν το τρέξεις είναι περίπου 8-10 ώρες παιχνιδιού (αφαιρώντας βέβαια τον χρόνο που κόλλησες επειδή δεν μπορούσες να βρεις το σημείο που θα δέσει ο γάντζος για να βγεις από το δωμάτιο ή το σημείο που δεν ανοίγει η μοναδική πόρτα εξόδου και άνοιξε μόνο αφού αυτοκτόνησα μια φορά….. Μάλλον το νέο Batman ζητάει αίμα…).

Αυτό που μου κάνει φοβερή εντύπωση όμως είναι ότι μετά τον τερματισμό το ποσοστό ολοκλήρωσης παιχνιδιού ήταν στο 23%. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (πιο κλισέ έκφραση πεθαίνεις) είμαι σε αναζήτηση του υπόλοιπου 77%, οπότε και θα έχω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για το θέμα αφού όπως φαίνεται “there is more in this Bat than meets the eye” (high score σε κλισέ).

Κύριε Wayne με τα γκατζετάκια σας μας έχετε κακομάθει

Είμαι γενικά απλός άνθρωπος. Αλλά τα γκατζετακια του Batman τα ζήλεψα. Και αν κάποιοι βρίσκουν εντυπωσιακή την Bat mobile το Batwing και τα διαφορά Bat gadgets αυτό που με εντυπωσιάζει είναι η πτήση με την κάπα. Διαλέγεις μια στέγη και απλά πετάς στο χώρο. Δεν λείπει και η μόδα της εποχής, τα λεγόμενα win buttons. Ηλεκτρικά γάντια λέει….. προς το τέλος του παιχνιδιού ξεκλειδώνεις το μεγαλύτερο κλέψιμο, τα Shock Gauntlets. Αφού δείρεις καναδυό τα γαντάκια φορτίζουν και από εκεί και μετά αγνοείς τον αντίπαλο. Ασπίδες, θωρακισμένους ή τα μπαστούνια του stun απλά δεν υπάρχουν μπροστά σου και μπορείς να δείρεις και τον Τσακ Νορις αμαλάχει (νταξ λέμε και καμιά να περνά η ώρα). Προσωπικά δεν τα χρησιμοποιούσα για να έχουν νόημα και οι άπλες μάχες αλλά γούστα είναι αυτά.

Λέγοντας για γκατζετακια δεν μπορώ να παραλείψω τον νέο αναλυτή εγκλήματος.

Joker_crop

C.S.I.; Γατάκια…….

Ο Οράτιος θα έσκαγε από την ζήλια του με το σύστημα ανάλυσης εγκλήματος του Batman. Ενεργοποιώντας την ανάλυση εγκλήματος μπορείς να αναπαραστήσεις με ακρίβεια το έγκλημα, να κάνεις forward και rewind ώστε να βρεις το επόμενο στοιχειό (το οποίο βολικά κρύβεται πίσω από ένα κόκκινο τρίγωνο) και να βρεις τον δολοφόνο.
Οκ έχει μηδενική συμμετοχή στην εξέλιξη της ιστορίας αφού μόνο αν έχεις IQ κουνουπιδιού δεν θα βρίσκεις τα στοιχεία αλλά και πάλι είναι μια καλή πινελιά και μια ευχάριστη ανάπαυλα ανάμεσα στο ξύλο και στο ξύλο.

Ομάδα που κερδίζει

Η Warner Bros. Games Montreal δεν άλλαξε τίποτα από την αίσθηση που είχε δώσει η Rocksteady Studios. Αυτό βέβαια διαβάζεται και αλλιώς. Η Warner Bros. Games Montreal δεν άλλαξε ΤΙΠΟΤΑ από την αίσθηση που είχε δώσει η Rocksteady Studios αλλά δεν προσέθεσε και τίποτα.

Στην προσπάθεια να διατηρηθεί η αίσθηση και αισθητική των προηγούμενων Arkham το παιχνίδι θυμίζει λίγο copy-paste δουλειά.

Για να λεμέ τα πράγματα με το όνομα τους βέβαια, τίποτα από τα παραπάνω δεν θα χαλάσει την αίσθηση του παιχνιδιού. Εξακολουθεί και είναι ένα παιχνίδι άξιο του ονόματος του και action συνεχιστής της σειράς απλά δεν σε αφήνει κάγκελο όπως τα προηγούμενα μην μπορώντας να ακολουθητέε την ποιότητα σεναρίου τους, πράγμα βέβαια που είναι φυσιολογικό για τρίτο επεισόδιο. Στην ουσία πέφτει θύμα των υψηλών προδιαγραφών που έχουν μπει στο παρελθόν και μοιραία έρχεται πίσω από αυτά.
Α μην ξεχάσω

Το Batman: Arkham Origins έχει και Multiplayer. Εντάξει; Εντάξει.

Να το αγοράσω;

Λοιπόν. Αν εξαιρέσουμε μερικά Bugs του παιχνιδιού (για τα οποία η Warner ανακοίνωσε ότι δουλεύει ήδη σε patch) και το γεγονός ότι στην συγκεκριμένη σειρά έρχεται τρίτο πίσω από τα αλλά δυο επεισόδια, το παιχνίδι αξίζει κάθε ευρώ του.

Πως εξηγείται αυτό;

Μα μιλάμε για μια σειρά παιχνιδιών που είναι σε τόσο υψηλό επίπεδα που ακόμα και το χειρότερο από τα 3 εξακολουθεί και είναι από τα καλυτέρα action games που κυκλοφορούν. Το gameplay του, τα απίστευτα γραφικά του καθώς και το feeling ότι είσαι ο σκοτεινός ιππότης της Gotham αξίζουν τα λεφτά τους.

Σε κάνει σχεδόν να ξεχάσεις ότι ο νέος Batman θα είναι ο Ben Affleck…….

Loading