Οι σύγχρονοι συνομιλητικοί αλγόριθμοι, δηλαδή τα AI chatbots που μπορούν να θυμούνται, να υποστηρίζουν και να «νιώθουν», δεν είναι πια απλώς εφαρμογές, αλλά για πολλούς ανθρώπους έχουν γίνει σύντροφοι. Προσφέρουν κατανόηση χωρίς διαμάχες, προσοχή χωρίς κριτική, και συναισθηματική υποστήριξη χωρίς ρίσκο. Όμως για τους παντρεμένους, αυτή η ψηφιακή οικειότητα δημιουργεί έναν νέο, απρόβλεπτο τύπο απιστίας, έναν που τα δικαστήρια αρχίζουν πλέον να αναγνωρίζουν.
Στο Reddit έχουν αρχίσει να πληθαίνουν οι ιστορίες για γάμους που κατέρρευσαν εξαιτίας των chatbots. Μια γυναίκα αποκάλυψε ότι ο άντρας της είχε δημιουργήσει μια «σχέση» με μια AI που αποκαλούσε «sexy Latina baby girl», ξοδεύοντας χιλιάδες δολάρια σε συνδρομές και εφαρμογές. Σε άλλη περίπτωση, μια συγγραφέας από τη Νέα Υόρκη παραδέχτηκε ότι ένιωθε πως απάτησε τον σύντροφό της όταν συνειδητοποίησε πόσο συναισθηματικά εξαρτημένη είχε γίνει από τους ψηφιακούς συνομιλητές της.
Η Rebecca Palmer, που εργάζεται στο Ορλάντο ως δικηγόρος διαζυγίων, λέει ότι αυτά τα περιστατικά δεν είναι μεμονωμένα. Όλο και περισσότεροι σύζυγοι ζητούν διαζύγιο επικαλούμενοι «συναισθηματική απιστία» με chatbots. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, υπάρχουν οικονομικές επιπτώσεις: χρήματα που δαπανήθηκαν για premium εκδόσεις, ή ακόμα και ευαίσθητα δεδομένα (αριθμοί τραπεζικών λογαριασμών, κοινωνικής ασφάλισης, ημερομηνίες γέννησης) που κοινοποιήθηκαν σε AI εφαρμογές.
«Έχουμε ήδη πελάτες των οποίων η σχέση κατέρρευσε επειδή η χρήση ενός chatbot είχε κυριολεκτικά καταπιεί τη ζωή και την καριέρα του συζύγου», ανέφερε η ίδια σε δήλωση της στο WIRED.
Σύμφωνα με δύο πρόσφατες έρευνες των Clarity Check και του Kinsey Institute, το 60% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι μια σχέση με AI αποτελεί απιστία, και καθώς το ποσοστό αυξάνεται, το νομικό σύστημα αναγκάζεται να προσαρμοστεί.
Σε πολιτείες όπως η Καλιφόρνια, οι νομοθέτες εξετάζουν πλέον την ταξινόμηση της AI ως «τρίτου μέρους» σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου, δηλαδή όχι ως πρόσωπο, αλλά ως εξωτερική οντότητα που μπορεί να θεωρηθεί αιτία διαζυγίου. Αντίθετα, η πολιτεία του Οχάιο υιοθετεί αυστηρότερη στάση: τον Οκτώβριο, ο βουλευτής Thaddeus J. Claggett κατέθεσε νομοσχέδιο που αποκλείει κάθε πιθανότητα νομικής αναγνώρισης «συναισθηματικών σχέσεων» μεταξύ ανθρώπων και AI.
Παρότι η αναγνώριση της «προσωπικότητας» της AI απέχει πολύ, οι δικηγόροι βλέπουν ήδη τις συνέπειες. Η Elizabeth Yang, δικηγόρος οικογενειακού δικαίου στην Καλιφόρνια, σημειώνει ότι «τα δικαστήρια ήδη δυσκολεύονται με τις ανθρώπινες απιστίες — οι ψηφιακές απλώς θα περιπλέξουν περισσότερο τα πράγματα».
Σε πολιτείες όπου η απιστία τιμωρείται – δεκαέξι συνολικά, με τρεις εξ αυτών να τη θεωρούν κακούργημα – μια σχέση με AI μπορεί να εγείρει νομικές αξιώσεις, ειδικά αν υπάρχει οικονομική ζημία. Στις λεγόμενες “community property” πολιτείες, όπως το Τέξας ή η Αριζόνα, οι κοινές περιουσίες πρέπει να μοιράζονται δίκαια. Αν αποδειχθεί ότι ένας σύζυγος σπατάλησε χρήματα σε AI συνδρομές ή «δώρα», αυτό μπορεί να επηρεάσει την τελική απόφαση.
Η Palmer προβλέπει ότι το επόμενο μεγάλο μέτωπο θα είναι η επιμέλεια παιδιών. Οι δικαστές μπορεί να αρχίσουν να εξετάζουν την κρίση ενός γονιού που περνά ώρες σε «συναισθηματικές συζητήσεις» με ένα chatbot. «Αν ο δικαστής πιστέψει ότι ένας γονιός απομονώνεται σε ένα φανταστικό περιβάλλον εις βάρος του παιδιού του, αυτό θα επηρεάσει την απόφαση».
Παρά τις νομικές ανησυχίες, τόσο η Palmer όσο και η Yang παραδέχονται ότι οι σχέσεις με AI δεν είναι πάντα καταστροφικές. «Για κάποιους ανθρώπους, είναι πραγματικά πηγή συναισθηματικής πληρότητας», λέει η Palmer. «Αλλά πρέπει να θυμούνται τα όρια — δεν είναι πραγματικά άτομα».
Η πολιτεία της Καλιφόρνια έχει ήδη κινηθεί νομοθετικά, θεσπίζοντας τον Οκτώβριο τον πρώτο νόμο που ρυθμίζει τη χρήση companion chatbots. Από τον Ιανουάριο του 2026, οι εφαρμογές θα υποχρεούνται να περιλαμβάνουν επαλήθευση ηλικίας, χρονικά όρια για ανήλικους χρήστες και απαγόρευση λειτουργιών που παραπέμπουν σε ιατρικές συμβουλές ή ψυχοθεραπεία. Οι εταιρείες που εκμεταλλεύονται παράνομα deepfakes θα τιμωρούνται με πρόστιμα έως και 250.000 δολάρια ανά παράβαση.
Για την Palmer, η κατάσταση θυμίζει την εποχή που τα κοινωνικά δίκτυα άρχισαν να «μπαίνουν» στους γάμους.
Πριν από δέκα χρόνια, βλέπαμε ανθρώπους να επανασυνδέονται με παλιούς έρωτες μέσω Facebook ή Instagram. Τώρα, απλώς αντικαθιστούν τον άλλον με κάτι που τους κάνει να νιώθουν το ίδιο, χωρίς τις δυσκολίες της πραγματικότητας.
Όμως, προσθέτει, η διαφορά είναι ουσιαστική: η AI δεν είναι απλώς εργαλείο επικοινωνίας, αλλά ένας καθρέφτης που προσαρμόζεται στις ανάγκες του χρήστη.
Και αυτό είναι που κάνει την κατάσταση επικίνδυνη — γιατί το chatbot δεν απορρίπτει ποτέ, δεν θυμώνει ποτέ, δεν σε κουράζει ποτέ. Όταν κάποιος είναι μόνος μέσα σε έναν γάμο, αυτό το είδος "συντρόφου" μπορεί να γίνει εθιστικό.
Η Yang προβλέπει ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε ένα νέο κύμα διαζυγίων, παρόμοιο με εκείνο της περιόδου της πανδημίας, όταν οι σχέσεις δοκιμάστηκαν έντονα από την απομόνωση. «Καθώς τα chatbots γίνονται πιο ρεαλιστικά, πιο συμπονετικά και πιο “ανθρώπινα”, θα δούμε περισσότερους ανθρώπους να αναζητούν παρηγοριά εκεί», προειδοποιεί.
