Λιγότερο από τρεις εβδομάδες μετά την εκτόξευσή του, ο δορυφόρος MetOp-SG-A1 της δεύτερης γενιάς MetOp-SG ξεκίνησε να μεταδίδει τις πρώτες μετρήσεις από τα προηγμένα όργανά του, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο για την ευρωπαϊκή μετεωρολογία και την παρακολούθηση του κλίματος. Πρόκειται για ένα μεγάλο βήμα που υπόσχεται να ενισχύσει την ακρίβεια των προγνώσεων σε μια εποχή όπου τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται ολοένα και πιο συχνά.
Η αποστολή MetOp-SG και η σημασία της
Η νέα γενιά δορυφόρων MetOp-SG βασίζεται στην επιτυχημένη πορεία των πρώτων MetOp, διασφαλίζοντας τη συνέχεια της ροής κρίσιμων δεδομένων για τις μετεωρολογικές υπηρεσίες παγκοσμίως. Παράλληλα, εισάγει σημαντικές βελτιώσεις στην απόδοση και στην ανάλυση, ενισχύοντας τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για να κατανοήσουν τις μεταβολές του κλίματος.
Η αποστολή περιλαμβάνει τρία διαδοχικά «ζευγάρια» δορυφόρων, έναν τύπου Α και έναν τύπου Β, με διαφορετικά αλλά συμπληρωματικά όργανα παρατήρησης. Το MetOp-SG-A1, που εκτοξεύτηκε στις 13 Αυγούστου με πύραυλο Ariane 6 από τη Γαλλική Γουιάνα, βρίσκεται τώρα στη φάση εντατικών δοκιμών και ελέγχων.
Η συνεργασία ESA και Eumetsat αποτελεί τον βασικό πυλώνα της αποστολής. Ο ESA έχει την ευθύνη του σχεδιασμού και της ανάπτυξης των δορυφόρων, ενώ η Eumetsat διαχειρίζεται τις εκτοξεύσεις, τον επίγειο εξοπλισμό, τις επιχειρήσεις και τη διανομή των δεδομένων στη μετεωρολογική κοινότητα.
Τα πρώτα δεδομένα: Microwave Sounder και Radio Occultation
Παρότι ο δορυφόρος βρίσκεται ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο λειτουργίας, δύο όργανα – το Microwave Sounder (MWS) και το Radio Occultation (RO) – έχουν ήδη στείλει τα πρώτα τους δεδομένα.
Το MWS παρέχει προφίλ θερμοκρασίας και υγρασίας, συνδυάζοντας δυνατότητες προηγούμενων οργάνων όπως το AMSU-A και το MHS σε μια νέα κεραία με επιπλέον κανάλια. Η ανάλυση των μετρήσεων έχει βελτιωθεί σημαντικά: από οριζόντια διακριτική ικανότητα 48 χιλιομέτρων στα προηγούμενα μοντέλα, πλέον φτάνει στα 20 χιλιόμετρα στο ναδίρ.
Ήδη, οι εικόνες από το κανάλι 17 του MWS αποκάλυψαν λεπτομέρειες για ιδιότητες της επιφάνειας της Γης και δομές νεφών στον Ατλαντικό, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την απεικόνιση του συστήματος νεφών του πρώην τυφώνα Erin.
Το δεύτερο όργανο, το RO, αξιοποιεί σήματα από GPS, Galileo και BeiDou για να χαρτογραφήσει την ατμόσφαιρα μέσω ραδιοαπόκρυψης. Σε σχέση με την πρώτη γενιά δορυφόρων, τριπλασιάζει τον αριθμό των μετρήσεων, ξεπερνώντας τις 1.600 την ημέρα. Αυτό επιτρέπει την κάλυψη περιοχών, όπως οι ωκεανοί, που μέχρι σήμερα είχαν περιορισμένα δεδομένα. Οι πρώτες καμπύλες θερμοκρασίας και υγρασίας που συγκρίθηκαν με προβλέψεις του ECMWF έδειξαν πώς το νέο όργανο βελτιώνει την ακρίβεια σε περιοχές με λίγες παρατηρήσεις.
Ένα νέο εργαλείο για την πρόγνωση καιρού
Τα δεδομένα των δύο αυτών οργάνων δεν χρησιμοποιούνται μεμονωμένα, αλλά συνδυάζονται για να δώσουν πλήρη προφίλ θερμοκρασίας και υγρασίας σε διαφορετικά ύψη. Αυτό το υλικό είναι ζωτικής σημασίας για τα αριθμητικά μοντέλα πρόγνωσης καιρού, τα οποία βασίζονται σε ακριβείς και συνεχείς μετρήσεις για να βελτιώνουν τις προβλέψεις τους.
Αν και τα πρώτα σήματα είναι ενθαρρυντικά, οι επιστήμονες τονίζουν ότι απαιτούνται ακόμα μήνες δοκιμών και βαθμονόμησης προτού τα δεδομένα διατεθούν επίσημα σε μετεωρολογικές υπηρεσίες και χρήστες.
[via]
