Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον εύρημα από τον χώρο της παλαιοντολογίας και της ιατρικής ερευνάται αυτές τις ημέρες, καθώς επιστήμονες εντόπισαν ενδείξεις καρκινικού όγκου σε απολιθωμένα υπολείμματα δεινόσαυρου που έζησε πριν από περίπου 70 εκατομμύρια χρόνια. Το απολίθωμα ανήκει σε έναν μικρού μεγέθους δεινόσαυρο, περίπου στο μέγεθος αγελάδας, και φαίνεται να φέρει ίχνη όγκου, ο οποίος σχετίζεται με δομές παρόμοιες με ερυθρά αιμοσφαίρια.
Το εύρημα αυτό δεν επιβεβαιώνει απλώς ότι οι δεινόσαυροι προσβάλλονταν από καρκίνο, αλλά ανοίγει επίσης νέους δρόμους για τη μελέτη αρχαίων ιστών που διατηρούνται μέσα σε απολιθώματα. Μέχρι σήμερα, η κοινή πεποίθηση ήταν ότι ο μαλακός ιστός σπάνια διατηρείται στο πέρασμα του χρόνου, όμως η νέα αυτή ανακάλυψη δείχνει ότι ενδέχεται να είναι πιο συχνή η επιβίωση τέτοιου υλικού από ό,τι νομίζαμε.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με χρήση σχετικά παραγνωρισμένων μεθόδων, σύμφωνα με τους ερευνητές. Αυτές οι τεχνικές αποκάλυψαν ίχνη πρωτεϊνών και μικροσκοπικών κυττάρων γύρω από τον όγκο, δίνοντας στους επιστήμονες πολύτιμες πληροφορίες για τη βιολογική κατάσταση του ζώου τη στιγμή του θανάτου του.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της ανακάλυψης είναι ότι ο τύπος του όγκου που εντοπίστηκε υπάρχει ακόμα και σήμερα στους ανθρώπους. Αυτό υποδεικνύει ότι ο καρκίνος, με κάποιες μορφές τουλάχιστον, επηρεάζει τη ζωή στη Γη εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο είδη όπως οι δεινόσαυροι συνυπήρχαν με τέτοιες ασθένειες, χωρίς καμία ιατρική παρέμβαση, ενδέχεται να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τη μελλοντική πορεία της ογκολογικής έρευνας.
Η έρευνα ενισχύει επίσης το επιστημονικό ενδιαφέρον γύρω από τη διατήρηση πρωτεϊνών σε απολιθωμένα οστά. Σε αντίθεση με το DNA, που είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στη φθορά, οι πρωτεΐνες που βρίσκονται σε αποτιτανωμένους ιστούς όπως τα οστά φαίνεται να είναι εξαιρετικά σταθερές και ανθεκτικές στον χρόνο. Αυτό καθιστά τέτοια ευρήματα πολύτιμα για τη μελέτη της εξελικτικής βιολογίας και των νόσων του παρελθόντος.
Η προοπτική να κατανοηθεί καλύτερα ο τρόπος με τον οποίο τα προϊστορικά είδη αντιμετώπιζαν τον καρκίνο θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές προόδους στη σύγχρονη ιατρική. Είναι γνωστό ότι ορισμένα σύγχρονα ζώα, όπως οι ελέφαντες και οι φάλαινες, εμφανίζουν εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά καρκίνου, γεγονός που έχει οδηγήσει επιστήμονες να μελετούν τις γενετικές τους ιδιαιτερότητες. Ίσως τα δεινοσαυρικά απολιθώματα προσφέρουν αντίστοιχα δεδομένα, αν και η ανεύρεση καλά διατηρημένου ιστού εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση.
Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι η συλλογή περισσότερων τέτοιων δειγμάτων δεν θα είναι εύκολη. Δεν υπάρχει τρόπος να προβλεφθεί πότε ή πού μπορεί να εντοπιστεί απολίθωμα με διατηρημένο ιστό. Ωστόσο, η συνεχιζόμενη παλαιοντολογική έρευνα μπορεί να φέρει στο φως περαιτέρω δείγματα, τα οποία θα μπορούσαν να συμβάλουν στην κατανόηση όχι μόνο της εξελικτικής ιστορίας του καρκίνου, αλλά και της πορείας της ανθρωπότητας στη μάχη με μία από τις πλέον θανατηφόρες ασθένειες του καιρού μας.
[via]
