Μια νέα επιστημονική μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ACS ES&T Water, φέρνει στο φως μια δυσάρεστη αλήθεια για μια καθημερινή συνήθεια: το πλύσιμο πλαστικών σκευών σε πλυντήριο πιάτων μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη ρύπανση από μικροπλαστικά και νανοπλαστικά. Τα ευρήματα της μελέτης αποκαλύπτουν ότι η φθορά των πλαστικών αντικειμένων κατά τη διάρκεια των κύκλων πλύσης οδηγεί στην απελευθέρωση αόρατων πλαστικών σωματιδίων, τα οποία επιβαρύνουν τόσο το περιβάλλον όσο και την ανθρώπινη υγεία.
Η έρευνα, υπό τον συντονισμό του Dr. Elvis Okoffo, κατέδειξε για πρώτη φορά με ακρίβεια τις επιπτώσεις της μηχανικής πλύσης στα πλαστικά αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά στην κουζίνα. Σύμφωνα με τα δεδομένα, κατά τη διάρκεια ενός πλήρους κύκλου πλύσης, μπορούν να παραχθούν έως και 920.000 μικροπλαστικά σωματίδια από ένα μόνο πλυντήριο πιάτων. Σε ετήσια βάση, αυτό μεταφράζεται σε πάνω από 30 εκατομμύρια σωματίδια ανά νοικοκυριό, ποσότητα που δύσκολα μπορεί να αγνοηθεί.
Η διαδικασία απελευθέρωσης μικροπλαστικών συνδέεται με τους υψηλούς βαθμούς θερμοκρασίας που φτάνουν πάνω από τους 70°C, σε συνδυασμό με τη δράση των απορρυπαντικών και των μηχανικών κινήσεων στο πλυντήριο. Αυτοί οι παράγοντες προκαλούν τη σταδιακή φθορά των επιφανειών των πλαστικών, με αποτέλεσμα να αποκολλώνται μικροσκοπικά θραύσματα. Τα σωματίδια αυτά διοχετεύονται στο αποχετευτικό σύστημα και, παρά τη μερική επεξεργασία τους σε μονάδες καθαρισμού, καταλήγουν στη φύση.
Δεν είναι όλα τα πλαστικά το ίδιο. Ορισμένα πολυμερή, όπως το πολυαιθυλένιο (PE), το πολυπροπυλένιο (PP) και το πολυστυρένιο (PS), εμφανίζουν υψηλότερη τάση αποσύνθεσης και απελευθέρωσης μεγαλύτερων τεμαχίων. Άλλα υλικά, όπως το PET ή το νάιλον-6, δείχνουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και μικρότερη συνεισφορά σε αυτή τη μορφή ρύπανσης, τουλάχιστον στο επίπεδο των μετρήσιμων σωματιδίων.
Παρότι η πηγή αυτή μπορεί να θεωρείται μικρής κλίμακας συγκριτικά με τη βιομηχανική ρύπανση ή τα πλαστικά απόβλητα στους ωκεανούς, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η συστηματική καθημερινή επανάληψη της διαδικασίας την καθιστά σημαντική. Οι μικροπλαστικές ίνες, μόλις απελευθερωθούν, μπορούν να εισέλθουν στις τροφικές αλυσίδες ή να επηρεάσουν την υγεία του ανθρώπου μέσω του πόσιμου νερού ή της τροφής.
Οι ερευνητές υπογραμμίζουν την ανάγκη για αλλαγές τόσο σε επίπεδο καταναλωτικής συνείδησης όσο και παραγωγής. Οι κατασκευαστές καλούνται να επανεξετάσουν τα υλικά που χρησιμοποιούν στα πλαστικά είδη κουζίνας, επιλέγοντας πιο σταθερές ενώσεις που αντέχουν σε υψηλές θερμοκρασίες και πλύσεις. Παράλληλα, οι καταναλωτές μπορούν να υιοθετήσουν απλές συνήθειες, όπως η αποφυγή χρήσης πλαστικών στο πλυντήριο ή η προτίμηση γυάλινων και μεταλλικών σκευών.
Όπως σημειώνει ο Dr. Okoffo, ακόμη και φαινομενικά ασήμαντες καθημερινές πράξεις, όπως το πλύσιμο ενός πλαστικού τάπερ, αποκτούν μεγάλη περιβαλλοντική βαρύτητα όταν επαναλαμβάνονται καθημερινά από εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Η αντιμετώπιση της μικροπλαστικής ρύπανσης δεν απαιτεί μόνο θεσμικά μέτρα, αλλά και συλλογική ευαισθητοποίηση και αλλαγή συμπεριφορών.
Η μελέτη αυτή έρχεται να προσθέσει άλλη μια διάσταση στο πρόβλημα των πλαστικών, φωτίζοντας μια λιγότερο γνωστή, αλλά ιδιαίτερα ανησυχητική πτυχή της αλληλεπίδρασής μας με τα συνθετικά υλικά.
[via]
