Τελικά ο Μωυσής είναι που χώρισε στα δύο, τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας;
Μπορεί τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας να άνοιξαν για να περάσει ο Μωυσής μαζί με τον λαό του, όχι όμως εκ θαύματος, αλλά από ισχυρούς ανέμους που έπνεαν στην περιοχή, εκείνη την ώρα.
Σύμφωνα με την Βίβλο ο Μωυσής μαζί με τον κυνηγημένο λαό του κατάφεραν να απομακρυνθούν από την Αίγυπτο, αφού χωρίστηκε στα δύο η Ερυθρά θάλασσα χάρη σε Θεϊκή παρέμβαση.
Επιστήμονες στο Αμερικανικό Εθνικό Κέντρο για την Ατμοσφαιρική Έρευνα μετά από νέες προσομοιώσεις, που έγιναν με την βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών, έρχονται να διαψεύσουν την Βίβλο, υποστηρίζοντας ότι ο χωρισμός των υδάτων είναι πιθανόν να έγινε, αλλά κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.
Αρχικά, μια ομάδα επιστημόνων από το NCAR's καθοδηγούμενη από τον Carl Drews ισχυρίστηκε πως ο Μωυσής μαζί με τον λαό του Ισραήλ δεν θα μπορούσε να είχε κατασκηνώσει στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά σε λίμνη δίπλα από την θάλασσα της Μεσογείου, που ονομάζεται λίμνη του Tanis. Η Ερυθρά Θάλασσα είναι πολύ μεγάλη και αρκετά βαθιά, ώστε οποιαδήποτε γνωστή δύναμη της φύσης δεν μπορεί να την χωρίσει. Η λίμνη του Tanis δημιουργήθηκε από παρακλάδι, που πλέον δεν υπάρχει, του ποταμού Νείλου και ονομάζεται σήμερα Pelusiac Nile. Εκτιμάται ότι αυτό το σημείο -και όχι την σημερινή Ερυθρά Θάλασσα κατά την Βίβλο- διέσχισε ο Μωυσής και ο λαός του με αποτέλεσμα να ξεφύγουν από τους Αιγύπτιους.
Μελετώντας ωκεανογραφικά δεδομένα, η ομάδα από το NCAR κατάφερε να δημιουργήσει ένα μοντέλο σχετικά με τις επιπτώσεις των ανέμων στα βάθη των υδάτων. Όταν οι άνεμοι είναι πολύ δυνατοί και πνέουν για αρκετή ώρα προς την ορθή κατεύθυνση, τότε αυτό είναι δυνατό να οδηγήσει στη δημιουργία μιας χερσαίας διόδου, αποκαλύπτοντας έτσι το έδαφος που βρίσκεται κάτω από το νερό.
Η συγκεκριμένη ομάδα επιστημόνων, χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις με την βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών, εκτίμησε ότι:
• Ισχυρός ανατολικός άνεμος με ταχύτητα 100 χιλιομέτρων την ώρα
• Έπνεε για 12 συνεχείς ώρες
• Δημιούργησε γέφυρα μήκους 3-4 χλμ με πλάτος 5 χλμ, η οποία παρέμεινε ανοικτή για τουλάχιστον 4 ώρες και η οποία έκλεισε μόλις ο Μωυσής και ο λαός του πέρασαν απέναντι, πνίγοντας τον Αιγυπτιακό στρατό που τους κατεδίωκε.
Φυσικά αυτή η εξήγηση διαφέρει πολύ από την αντίστοιχη της έρευνας για την Έξοδο. Η τελευταία μελετά τα δεδομένα σχετικά με την μετατόπιση των πιθανών τοποθεσιών, καθώς επίσης και το βάθος των πλωτών διαύλων στο Δέλτα του ποταμού Νείλου, που έχουν μεταβληθεί σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου.
Παλαιότερα και άλλοι επιστήμονες προσπάθησαν να δώσουν την δική τους ερμηνεία για το συγκεκριμένο γεγονός. Κάποιοι υποστήριξαν πως ένα ισχυρότατο τσουνάμι ανάγκασε τα νερά να οπισθοχωρήσουν και αργότερα να επιστρέψουν στην θέση τους. Άλλοι ισχυρίστηκαν πως όντως δυνατοί άνεμοι είναι ικανοί να χαμηλώσουν αρκετά την στάθμη των νερών, ούτως ώστε η διάβαση των ανθρώπων δια μέσω τους να είναι πιθανή.
