Η Ιερά Σινδόνη του Τορίνο δεν κάλυψε ποτέ το σώμα του Ιησού, λέει νέα επιστημονική μελέτη

Για αιώνες, η Ιερά Σινδόνη του Τορίνο έχει προκαλέσει θαυμασμό, συγκίνηση αλλά και διαφωνίες μεταξύ πιστών και επιστημόνων. Η λινοϋφαντη αυτή επιφάνεια μήκους περίπου 4,4 μέτρων και πλάτους λίγο πάνω από ένα μέτρο, φέρει την αχνή απεικόνιση του εμπρόσθιου και οπίσθιου μέρους ενός ανδρικού σώματος. Πολλοί χριστιανοί θεωρούν ότι πρόκειται για το σάβανο που τύλιξε τον Ιησού Χριστό μετά τη σταύρωσή του, πριν από περίπου 2.000 χρόνια.

Μια νέα μελέτη όμως έρχεται να αμφισβητήσει ριζικά αυτή την άποψη, υποστηρίζοντας πως η Ιερά Σινδόνη ουδέποτε τοποθετήθηκε πάνω σε πραγματικό ανθρώπινο σώμα. Ο Βραζιλιάνος ερευνητής και σχεδιαστής τρισδιάστατων μοντέλων Cicero Moraes, ειδικός στην ανακατασκευή ιστορικών προσώπων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εικόνα που αποτυπώνεται στο ύφασμα είναι έργο τέχνης – και μάλιστα πολύ καλά εκτελεσμένο – και όχι αποτέλεσμα φυσικής επαφής με το σώμα του Ιησού.

Η μελέτη του Moraes, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Archaeometry, βασίζεται σε ψηφιακά μοντέλα 3D. Ο ερευνητής δημιούργησε δύο διαφορετικά είδη προσομοιώσεων: το πρώτο απεικόνιζε έναν πραγματικό ανθρώπινο κορμό και το δεύτερο μια ανάγλυφη, επίπεδη γλυπτική μορφή γνωστή ως "χαμηλό ανάγλυφο". Χρησιμοποιώντας λογισμικό προσομοίωσης, επικάλυψε και τις δύο μορφές με ψηφιακό ύφασμα και κατέγραψε το πώς «έπεφτε» το ύφασμα επάνω στην κάθε επιφάνεια.

Στη συνέχεια, ο Moraes συνέκρινε τα αποτυπώματα που προέκυψαν με τις φωτογραφίες της Σινδόνης που τραβήχτηκαν το 1931. Όπως διαπίστωσε, μόνο όταν το ύφασμα τοποθετήθηκε πάνω στο ανάγλυφο μοντέλο, προέκυψε εικόνα σχεδόν ταυτόσημη με εκείνη της Σινδόνης. Αντίθετα, το ύφασμα που επικάλυψε το ανθρώπινο σώμα δημιούργησε παραμορφωμένες, ασύμμετρες γραμμές.

Η παραμόρφωση αυτή αποδίδεται στο φαινόμενο που ονομάζεται «επίδραση της μάσκας του Αγαμέμνωνα», από τη γνωστή πλατιά νεκρική μάσκα που βρέθηκε σε τάφο των Μυκηνών. Όταν μια τρισδιάστατη μορφή, όπως ένα ανθρώπινο πρόσωπο, επιχειρείται να αποτυπωθεί σε επίπεδη επιφάνεια όπως ένα κομμάτι υφάσματος, το τελικό αποτέλεσμα εμφανίζεται αφύσικα πλατύ και παραμορφωμένο. Κάτι που δεν συμβαίνει στην περίπτωση της Σινδόνης, της οποίας οι γραμμές και η συμμετρία δηλώνουν τεχνητή προέλευση.

Κατά τον Moraes, η Σινδόνη είναι πιο πιθανό να δημιουργήθηκε μέσω μιας επιφάνειας-μήτρας από υλικό όπως ξύλο, μέταλλο ή πέτρα. Η μήτρα αυτή θα μπορούσε να έχει επικαλυφθεί με χρώμα ή να έχει θερμανθεί τοπικά, ώστε να αφήσει το αποτύπωμά της στο ύφασμα. Όλα αυτά συνάδουν με καλλιτεχνικές πρακτικές της μεσαιωνικής εποχής.

Πράγματι, το πρώτο τεκμηριωμένο ιστορικό της εμφάνισης της Σινδόνης ανάγεται στον 14ο αιώνα, και πιο συγκεκριμένα στο 1354 στη Γαλλία. Εκείνη την εποχή, χαμηλού ανάγλυφου απεικονίσεις θρησκευτικών μορφών ήταν διαδεδομένες στις διακοσμήσεις ταφικών μνημείων. Σύμφωνα με τον Moraes, είναι πολύ πιθανό η Σινδόνη να κατασκευάστηκε ως αντικείμενο λατρευτικής τέχνης της εποχής, και να αποκρυσταλλώθηκε αργότερα στη λαϊκή συνείδηση ως ιερό λείψανο.

Η αντίληψη αυτή ενισχύεται και από τον ραδιοχρονολόγηση που έγινε το 1989 με τη χρήση ισοτόπων του άνθρακα. Τα αποτελέσματα τοποθέτησαν τη δημιουργία του υφάσματος μεταξύ 1260 και 1390 μ.Χ., κάτι που σημαίνει ότι το λινό από το οποίο φτιάχτηκε η Σινδόνη προέρχεται από αιώνα πολύ μεταγενέστερο της εποχής του Ιησού.

Ωστόσο, η άποψη αυτή δεν είναι καθολικά αποδεκτή. Ορισμένοι επιστήμονες και πιστοί, όπως ο Ιταλός φυσικός και διάκονος Liberato De Caro, συνεχίζουν να υποστηρίζουν τη γνησιότητα της Σινδόνης, επικαλούμενοι νέες μεθόδους ανάλυσης όπως η ακτινοβολία ευρείας γωνίας. Όμως οι μέθοδοι αυτοί έχουν επικριθεί για την αναξιοπιστία τους, ακόμη και από το Κέντρο Σινδονολογίας του Τορίνου, το οποίο έχει ως αποστολή την τεκμηρίωση της αυθεντικότητας του λειψάνου.

Παράλληλα, άλλες αναλύσεις δειγμάτων αίματος από τη Σινδόνη έχουν δείξει ασυμβατότητες με την περίπτωση ενός νεκρού που ήταν ξαπλωμένος. Η αιμοχρωματική διασπορά μοιάζει περισσότερο με αποτύπωση από όρθια μορφή, κάτι που δεν συμφωνεί με τις ευαγγελικές περιγραφές της ταφής του Ιησού.

Συνολικά, η νέα μελέτη του Cicero Moraes ενισχύει την άποψη ότι η Ιερά Σινδόνη του Τορίνο είναι ένα επιδέξιο καλλιτεχνικό δημιούργημα του Μεσαίωνα και όχι ένα ιερό αποτύπωμα του σώματος του Χριστού. Παρότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν αναιρούνται εύκολα με επιστημονικά δεδομένα, το εύρημα αυτό προσφέρει μια ισχυρή βάση για περαιτέρω αμφισβήτηση της αυθεντικότητας ενός από τα πιο διάσημα και αινιγματικά χριστιανικά λείψανα.

[via]

Loading