Η Κίνα παρουσίασε πρόσφατα ένα νέο τεχνολογικό επίτευγμα στον τομέα των ναυτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών: ένα drone κάθετης απογείωσης και προσγείωσης, εξοπλισμένο με κινητήρα jet, το οποίο περιγράφεται ως το πρώτο του είδους του παγκοσμίως. Η ανάπτυξή του διήρκεσε περισσότερο από μια δεκαετία και ήταν έργο ερευνητικής ομάδας του Beihang University στο Πεκίνο, υπό την καθοδήγηση των Wang Yaokun και Qiu Yuting. Η αρχική σύλληψη ξεκίνησε το 2015, ενώ το 2019 είχε ήδη δημιουργηθεί ένα σταθερό μοντέλο, το οποίο βελτιώθηκε σταδιακά μέχρι τις πιο πρόσφατες δοκιμές.
Ο στόχος των Κινέζων ερευνητών ήταν να δημιουργήσουν ένα αεροσκάφος ικανό να επιχειρεί από οποιοδήποτε πολεμικό πλοίο, ακόμα κι αν αυτό δεν διαθέτει διάδρομο ή κατάστρωμα αεροπλανοφόρου. Έτσι, πλοία όπως αντιτορπιλικά, φρεγάτες ή αποβατικά σκάφη θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν αεροπορικές επιχειρήσεις χωρίς να απαιτείται εξειδικευμένος εξοπλισμός.
Σε αντίθεση με άλλα projects, όπως το αμερικανικό XQ-58A Valkyrie που χρειάζεται εκτεταμένο χώρο για απογείωση, το κινεζικό drone συνδυάζει μικρούς έλικες για την κάθετη φάση πτήσης με έναν turbojet κινητήρα για την οριζόντια, υψηλής ταχύτητας πτήση. Μόλις βρεθεί στον αέρα, οι έλικες αποσύρονται σε ειδικό περίβλημα, μειώνοντας την αεροδυναμική αντίσταση έως και 60%. Το αποτέλεσμα είναι ένα προφίλ πτήσης που προσομοιάζει με αυτό ενός παραδοσιακού drone τζετ.
Σύμφωνα με δημοσίευση στο κινεζικό περιοδικό Aero Weaponry τον Ιούλιο, οι αεροσήραγγες και οι πρώτες δοκιμές πτήσης απέδειξαν τη λειτουργικότητα του σχεδίου. Το πρωτότυπο, βάρους 45 κιλών, έφτασε με ευκολία τα 228 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ έδειξε ομαλές μεταβάσεις από κάθετη σε οριζόντια πτήση και αντίστροφα. Η κατασκευή του σκελετού βασίζεται σε ανθρακονήματα T-700 με τροποποιημένες ρητίνες, ώστε να αντέχει τόσο σε πολλαπλές προσγειώσεις σε κατάστρωμα όσο και στις ακραίες θερμοκρασίες του κινητήρα, που ξεπερνούν τους 700 βαθμούς Κελσίου.
Το σύστημα πρόωσης συνδυάζει έναν μικρού μεγέθους turbojet κινητήρα για τις μακρινές αποστάσεις με ηλεκτροκινητήρες που κινούν τους έλικες κατά την απογείωση και την προσγείωση. Το σχέδιο έχει υπολογίσει και τις πιο απαιτητικές συνθήκες: οι ερευνητές επισημαίνουν ότι το drone μπορεί να επιχειρεί ακόμα και με ισχυρή θαλασσοταραχή ή έντονες ατμοσφαιρικές αναταράξεις, στοιχεία κρίσιμα για χρήση σε ναυτικό περιβάλλον.
Στρατιωτικοί αναλυτές υπογραμμίζουν ότι μια τέτοια τεχνολογία μπορεί να μετατρέψει σχεδόν κάθε μεγάλη ναυτική μονάδα σε κινητή προκεχωρημένη βάση επιχειρήσεων. Ένα μόνο αντιτορπιλικό θα μπορούσε να εκτοξεύσει πολλαπλά drones ταυτόχρονα, με αποστολές αναγνώρισης, ηλεκτρονικού πολέμου ή ακόμη και στοχευμένων επιθέσεων.
Αυτό μειώνει την εξάρτηση από χερσαίες βάσεις και προσδίδει μεγαλύτερη ευελιξία και απρόβλεπτο χαρακτήρα στις στρατηγικές άμυνας και επίθεσης. Επιπλέον, η δυνατότητα λειτουργίας σε «σμήνη» πολλαπλασιάζει την απειλή για κάθε πιθανό αντίπαλο, δημιουργώντας σημαντικά νέα δεδομένα στην αεροναυτική ισορροπία.
Παρά τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του, το νέο drone έχει και τις αδυναμίες του. Η ύπαρξη του συστήματος έλικα, ακόμη κι αν αποσύρεται κατά την πτήση, προσθέτει επιπλέον βάρος και μειώνει τον διαθέσιμο χώρο για καύσιμα ή ωφέλιμο φορτίο. Αυτό το καθιστά λιγότερο κατάλληλο για αποστολές μεγάλης διάρκειας ή για τη μεταφορά βαρέος εξοπλισμού, σε αντίθεση με πλήρως τζετ μοντέλα όπως το Global Hawk.
Για τον λόγο αυτό, οι ειδικοί εκτιμούν ότι το νέο drone θα αξιοποιηθεί κυρίως σε αποστολές επιτήρησης και ελαφριών επιθέσεων, όπου το κρίσιμο πλεονέκτημα δεν είναι το φορτίο, αλλά η ικανότητα απογείωσης από οποιοδήποτε πλοίο.
[via]
