Καθώς ο Δεκέμβριος του 2025 ρίχνει την αυλαία του, η βιομηχανία της τεχνολογίας βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν αρκετά δυσάρεστο απολογισμό. Φέτος, οι κυβερνοεγκληματίες δεν στόχευσαν απλώς σε πιστωτικές κάρτες. Στόχευσαν στην υποδομή της καθημερινότητάς μας, από τα σχολεία των παιδιών μας μέχρι τα συστήματα υγείας και τις αλυσίδες εφοδιασμού που κινούν την οικονομία. Η νέα πραγματικότητα είναι ωμή: η προστασία της ιδιωτικότητας έχει μετατραπεί σε έναν διαρκή αγώνα δρόμου, στον οποίο οι χάκερ φαίνεται να έχουν το προβάδισμα.
Το ντόμινο της εφοδιαστικής αλυσίδας
Ίσως η πιο ανησυχητική τάση του 2025 ήταν η μεθοδικότητα με την οποία οι επιτιθέμενοι εκμεταλλεύτηκαν τους «ενδιάμεσους». Η περίπτωση της 700Credit αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ως ο μεγαλύτερος πάροχος πιστωτικών ελέγχων για αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, η εταιρεία μετατράπηκε σε κερκόπορτα για τα δεδομένα 5,6 εκατομμυρίων πολιτών. Ονόματα, διευθύνσεις και Αριθμοί Κοινωνικής Ασφάλισης βρέθηκαν εκτεθειμένοι, αποδεικνύοντας ότι δεν χρειάζεται να χακαριστεί η τράπεζά σου για να χάσεις τα δεδομένα σου· αρκεί να χακαριστεί ο συνεργάτης του συνεργάτη.
Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκε και η παραβίαση μέσω της Gainsight, η οποία προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις σε πελάτες της Salesforce. Εδώ βλέπουμε την αχίλλειο πτέρνα του cloud: όταν ένας κρίσιμος κρίκος σπάει, συμπαρασύρει εκατοντάδες εταιρείες που βασίζονται σε αυτόν. Η εμπιστοσύνη στο οικοσύστημα του SaaS (Software as a Service) δέχθηκε φέτος το ισχυρότερο πλήγμα της.
Όταν οι στόχοι είναι ευάλωτοι: Υγεία και Εκπαίδευση
Αν οι οικονομικές ζημιές επανορθώνονται, η διαρροή ιατρικών και μαθητικών δεδομένων αφήνει ανεξίτηλα σημάδια. Η επίθεση ransomware στην DXS International, έναν κρίσιμο προμηθευτή του βρετανικού NHS, υπενθύμισε με τον πιο κυνικό τρόπο ότι οι χάκερ δεν έχουν ηθικούς φραγμούς. Με 300 gigabytes δεδομένων στα χέρια της ομάδας DevMan, η ψηφιακή ομηρία νοσοκομείων και ασθενών τείνει να γίνει ρουτίνα.
Ακόμα πιο ανησυχητική ήταν η περίπτωση της PowerSchool. Η πλατφόρμα που διαχειρίζεται τα δεδομένα εκατομμυρίων μαθητών βρέθηκε στο στόχαστρο, εκθέτοντας στοιχεία ανηλίκων στο Τέξας και αλλού. Όταν η εκπαιδευτική τεχνολογία (EdTech) αποτυγχάνει να προστατεύσει τα παιδιά, το πρόβλημα παύει να είναι τεχνικό και γίνεται βαθιά κοινωνικό.
Η ειρωνεία των κατασκόπων
Υπήρξε, ωστόσο, και μια δόση «ποιητικής δικαιοσύνης» στο χάος του 2025. Η παραβίαση της εφαρμογής stalkerware SpyX εξέθεσε τους ίδιους τους χρήστες που παρακολουθούσαν παράνομα άλλους. Χιλιάδες άτομα που χρησιμοποιούσαν το λογισμικό για να κατασκοπεύουν συζύγους ή παιδιά είδαν τα δικά τους στοιχεία –και τα στοιχεία των θυμάτων τους– να διαρρέουν. Το περιστατικό αυτό ανέδειξε την εγγενή ανασφάλεια αυτών των κακόβουλων εφαρμογών: εργαλεία που σχεδιάστηκαν για παραβίαση ιδιωτικότητας δεν μπορούν, εξ ορισμού, να την προστατεύσουν.
Η καθημερινότητα ως στόχος
Από τη λίστα δεν λείπουν και τα περιστατικά που αγγίζουν τις πιο απλές πτυχές της ζωής μας. Η παραβίαση στην Petco/Vetco απέδειξε ότι οι βάσεις δεδομένων είναι χρυσός για τους χάκερ, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό τους. Ακόμα και τα ιατρικά ιστορικά των κατοικιδίων μας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για phishing ή εκβιασμούς, εφόσον συνδέονται με στοιχεία ιδιοκτητών.
Παράλληλα, αεροπορικές εταιρείες όπως η Qantas και η Vietnam Airlines είδαν εκατομμύρια αρχεία επιβατών να γίνονται εμπόρευμα στο dark web, επιβεβαιώνοντας ότι η ταξιδιωτική βιομηχανία παραμένει ένας αγαπημένος, και εξαιρετικά ευάλωτος, στόχος.
Η επόμενη μέρα
Οι εταιρείες δεν μπορούν πλέον να κρύβονται πίσω από ασαφείς ανακοινώσεις περί «εξελιγμένων επιθέσεων». Η ευκολία με την οποία ομάδες ransomware όπως οι Qilin και οι DevMan διεισδύουν σε εταιρικά δίκτυα δείχνει ότι τα βασικά μέτρα ασφαλείας συχνά απουσιάζουν.
Καθώς προχωράμε στο 2026, το ερώτημα δεν είναι αν θα υπάρξει επόμενη παραβίαση, αλλά πότε και με τι κόστος. Η προστασία των δεδομένων απαιτεί πλέον ριζική αλλαγή νοοτροπίας, αυστηρότερο ρυθμιστικό πλαίσιο και, κυρίως, την παραδοχή ότι στην ψηφιακή εποχή, η ασφάλεια είναι μια εύθραυστη ψευδαίσθηση που πρέπει να υπερασπιζόμαστε καθημερινά.
