Στον κόσμο των FPV drones, εκεί όπου η ταχύτητα, η ακρίβεια και η μανιώδης αναζήτηση για μικρότερο μέγεθος συνδυάζονται, ένα νέο επίτευγμα έχει κάνει τους λάτρεις της τεχνολογίας να παραμιλούν. Ο Άγγλος δημιουργός και YouTuber Hoarder Sam κατάφερε να κατασκευάσει αυτό που θεωρεί το μικρότερο FPV drone στον κόσμο: ένα τετρακόπτερο που ζυγίζει μόλις 25 γραμμάρια, πετάει με εντυπωσιακή σταθερότητα.
Στην κοινότητα των FPV πιλότων, υπάρχει μια καθοριστική τεχνική γραμμή: τα drones με διάμετρο μικρότερη από 65 χιλιοστά σπάνια καταφέρνουν να πετάξουν σταθερά. Κάτω από αυτό το όριο, η ισορροπία ανάμεσα σε ώθηση, έλεγχο και αυτονομία χάνεται, με τα περισσότερα μοντέλα να καταλήγουν ασταθή ή αδύναμα. Για τον Sam, όμως, αυτή η πρόκληση δεν ήταν εμπόδιο, αλλά ένα πεδίο πειραματισμού, μια δοκιμασία μηχανικής ακρίβειας και υπομονής.
Αντί να ξεκινήσει από το μηδέν, ο Sam πήρε ως βάση το BetaFPV Air65, ένα από τα πιο δημοφιλή micro drones λόγω της ευελιξίας και της χαμηλής του μάζας. Από εκεί και πέρα, κάθε στοιχείο ανασχεδιάστηκε: καλώδια κόπηκαν, ηλεκτρονικές πλακέτες ξανασυνδέθηκαν, κολλήσεις επαναπροσδιορίστηκαν. Με τη βοήθεια μεγεθυντικού φακού και εργαλείων ακριβείας, ο Sam μίκρυνε τα πάντα στο όριο του δυνατού, μέχρι που το τελικό drone έφτασε μόλις τα 22 χιλιοστά από άκρη σε άκρη των ελίκων. Ένα αποτέλεσμα που θυμίζει περισσότερο μικροσκοπικό ρομπότ παρά ιπτάμενο όχημα.
Η πραγματική καινοτομία, ωστόσο, δεν περιορίστηκε στη σμίκρυνση. Ο Sam εμπνεύστηκε από έναν ξεχασμένο πειραματικό σχεδιασμό που αποκαλείται «bone drone», ένα σχέδιο με επιμήκη σκελετό και ζεύγη ελίκων τοποθετημένα σε διαφορετικά επίπεδα, το ένα πάνω από το άλλο. Αυτή η ασυνήθιστη αλλά έξυπνη αρχιτεκτονική του επέτρεψε να μειώσει το πλάτος του σκελετού, χωρίς να θυσιάσει την κάθετη ώθηση. Ο σχεδιασμός «bone» συγκεντρώνει τους κινητήρες σε μια περιορισμένη περιοχή, διατηρώντας παράλληλα την ισορροπία των δυνάμεων περιστροφής.
Όταν ολοκληρώθηκε η μηχανική συναρμολόγηση, ξεκίνησε το πιο δύσκολο στάδιο: η ρύθμιση του λογισμικού. Η ασυνήθιστη γεωμετρία του drone καθιστούσε άχρηστες τις προεπιλεγμένες ρυθμίσεις του firmware του BetaFPV, οπότε ο Sam αναγκάστηκε να επαναπρογραμματίσει πλήρως τις παραμέτρους πτήσης μέσω του Betaflight Configurator. Ήταν μια διαδικασία επίπονη και χρονοβόρα: αμέτρητες δοκιμές, ρυθμίσεις, πτώσεις και ξανά εκκινήσεις, μέχρι να πετύχει τη σταθερότητα που επιζητούσε.
Το αποτέλεσμα, ωστόσο, δικαίωσε κάθε λεπτό εργασίας. Το mini drone κατάφερε να απογειωθεί και να πετάξει με αξιοσημείωτη σταθερότητα, διατηρώντας απόλυτο έλεγχο στις στροφές και στα απότομα φρεναρίσματα, ενώ ανταποκρινόταν άμεσα στις κινήσεις του χειριστή. Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι κατάφερε να παραμείνει στον αέρα για πάνω από δυόμισι λεπτά, μόλις τριάντα δευτερόλεπτα λιγότερα από το αρχικό, μεγαλύτερο μοντέλο. Στον κόσμο των micro FPV drones, αυτό θεωρείται σχεδόν θαύμα.
Φυσικά, υπάρχουν περιορισμοί. Οι έλικες, εκτεθειμένοι και τοποθετημένοι τόσο πάνω όσο και κάτω από το σώμα του drone, καθιστούν την απογείωση και την προσγείωση αρκετά δύσκολη υπόθεση, μια λάθος κίνηση και το drone κινδυνεύει να αναποδογυρίσει. Η αυτονομία του παραμένει μικρή και το εύρος ελέγχου περιορισμένο. Όμως ο σκοπός του Sam δεν ήταν να δημιουργήσει ένα εμπορικό προϊόν ή ένα πρακτικό drone για καθημερινή χρήση.
Το μικροσκοπικό του τετρακόπτερο είναι κάτι διαφορετικό: ένα πείραμα στα όρια της φυσικής και της μηχανικής.
[source]
