Η γένεση της ζωής στη Γη αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της επιστήμης εδώ και αιώνες. Ανάμεσα στις κυρίαρχες θεωρίες βρίσκεται η υπόθεση του RNA World, σύμφωνα με την οποία πριν την εμφάνιση του DNA ή των πρωτεϊνών, η ζωή μπορεί να ξεκίνησε από μόρια RNA, τα οποία διέθεταν την ικανότητα να αυτοαντιγράφονται. Παρ’ όλα αυτά, η αναπαραγωγή αυτής της διαδικασίας στο εργαστήριο έχει αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη.
Το κύριο πρόβλημα με την υπόθεση του RNA World είναι η αδυναμία των επιστημόνων να αναπαραστήσουν πειστικά τις συνθήκες υπό τις οποίες το RNA θα μπορούσε να σχηματιστεί και να αντιγραφεί στον πρώιμο πλανήτη μας. Μια νέα μελέτη από το University College London έρχεται να προσφέρει σημαντικές απαντήσεις, φέρνοντας μας ένα βήμα πιο κοντά στο να κατανοήσουμε πώς θα μπορούσε να μοιάζει η πρώτη ζωντανή ύπαρξη στη Γη.
Η ομάδα των ερευνητών χρησιμοποίησε συνθετικά δομικά στοιχεία RNA, γνωστά ως τρινουκλεοτίδια. Αν και αυτά δεν υπάρχουν στις σημερινές μορφές ζωής, διαθέτουν μια πιο απλή δομή που ίσως υπήρχε πριν δισεκατομμύρια χρόνια. Στο πλαίσιο του πειράματος, οι επιστήμονες εξέθεσαν τα μόρια RNA σε κύκλους θέρμανσης, όξινης διάβρωσης και παγώματος μέσα σε νερό. Οι εναλλαγές θερμοκρασίας εμπόδισαν τα μόρια να κολλήσουν μεταξύ τους και επέτρεψαν την επιμήκυνση των αλυσίδων RNA.
Καθώς οι αλυσίδες μεγάλωναν, άρχισαν να συμπεριφέρονται περισσότερο σαν βιολογικά μόρια, με την πιθανή ικανότητα να επιτελούν χημικές λειτουργίες χρήσιμες για τη ζωή. Παρότι μέχρι στιγμής έχει επιτευχθεί η αντιγραφή μόνο περίπου του 17% μιας αλυσίδας RNA, οι επιστήμονες είναι αισιόδοξοι ότι με περαιτέρω τεχνολογικές βελτιώσεις θα καταφέρουν πλήρη αντιγραφή στο μέλλον. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει το κλειδί για την κατανόηση της απαρχής της ζωής.
Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον εύρημα του πειράματος είναι ότι η αντιγραφή του RNA δεν πραγματοποιήθηκε σε θαλασσινό νερό. Αυτό υποδηλώνει ότι οι πρώτες ζωντανές δομές πιθανότατα σχηματίστηκαν σε περιβάλλοντα γλυκού νερού, όπως θερμές πηγές ή γεωθερμικές λίμνες. Οι περιοχές αυτές διέθεταν τη σωστή χημική σύσταση και τις απαραίτητες διακυμάνσεις θερμοκρασίας που απαιτούνται για την επιβίωση και την ανάπτυξη τέτοιων μορίων.
Η έρευνα αυτή βασίζεται σε δεκαετίες επιστημονικής προσπάθειας για να ανιχνευθεί η προέλευση του γενετικού υλικού της πρώιμης Γης. Παρά το γεγονός ότι παραμένουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα, οι επιστήμονες είναι πλέον πιο κοντά από ποτέ στη δημιουργία ενός λειτουργικού μοντέλου της πρώτης μορφής ζωής.
Η πρόοδος αυτή δεν αποτελεί απλώς ένα επιστημονικό επίτευγμα, αλλά και ένα μεγάλο βήμα προς την κατανόηση της ίδιας μας της ύπαρξης. Επιπλέον, η γνώση αυτή ενδέχεται να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε και πώς θα μπορούσε να εμφανιστεί ζωή αλλού στο Σύμπαν. Αν το RNA αποτέλεσε πράγματι το πρώτο βήμα για την εμφάνιση της ζωής στη Γη, τότε ίσως το ίδιο μοντέλο να ισχύει και για άλλους κόσμους, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής.
[via]
