Η εποχή όπου τα stealth αεροσκάφη κινούνταν ανενόχλητα πάνω από εχθρικά εδάφη ίσως πλησιάζει στο τέλος της. Μία νέα κινεζική μελέτη, δημοσιευμένη στο Journal of Radars, ισχυρίζεται ότι σύγχρονα διαστημικά ραντάρ είναι πλέον σε θέση να εντοπίσουν ακόμη και τα πιο εξελιγμένα αεροσκάφη stealth, όπως το F-22 Raptor και το βομβαρδιστικό B-21 Raider.
Στο επίκεντρο βρίσκεται το σύστημα Ludi Tance No. 1 (LT-1), ένας δορυφορικός «δίδυμος» αισθητήρας που επιχειρεί να λύσει ένα διαχρονικό τεχνικό πρόβλημα: τον θόρυβο φόντου που καταπνίγει τις επιστροφές σήματος από στόχους χαμηλής παρατηρησιμότητας. Ο θόρυβος αυτός προέρχεται από αντανακλάσεις σε θάλασσες, ορεινούς όγκους ή σύννεφα και συνήθως καθιστά τα διαστημικά ραντάρ αναποτελεσματικά για πραγματικούς στρατιωτικούς στόχους.
Το LT-1 βρίσκεται σε τροχιά από το 2022 και χρησιμοποιεί μία δυαδική διαμόρφωση: ο ένας δορυφόρος εκπέμπει παλμούς ραντάρ, ενώ ο άλλος συλλέγει την επιστροφή. Αυτό το σχήμα, γνωστό για τις δυνατότητές του σε επίγειες εφαρμογές, αποδεικνύεται εντυπωσιακά αποτελεσματικό και στο διάστημα. Με την εκπομπή και τη λήψη να μην προέρχονται από το ίδιο σημείο, οι παρεμβολές μειώνονται δραστικά και ακόμη και αμυδρές επιστροφές από stealth στόχους μπορούν να απομονωθούν.
Επικεφαλής του προγράμματος είναι ο Chen Junli, επικεφαλής μηχανικός της Shanghai Academy of Spaceflight Technology (SAST). Η ομάδα του εκτέλεσε εκτεταμένες προσομοιώσεις, οι οποίες έδειξαν ότι το σύστημα μπορεί να εντοπίσει στόχους με radar cross-section (RCS) γύρω στα 10 τετραγωνικά μέτρα, ένα ρεαλιστικό μέγεθος για stealth αεροσκάφος όταν παρατηρείται από πάνω. Το ραντάρ λειτουργεί στη ζώνη L και μεταδίδει ισχύ περίπου 4 kW, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του LT-1.
Ο Chen εξηγεί ότι όταν ο στόχος είναι μικρός και κινείται, το επιστρεφόμενο σήμα είναι εξαιρετικά αδύναμο. Ωστόσο, η δυαδική αρχιτεκτονική μπορεί να ενισχύσει την αποτελεσματική «ορατότητα» του στόχου υπό τις κατάλληλες γωνίες παρατήρησης. Σύμφωνα με τις προσομοιώσεις, οι ιδανικές δυαδικές γωνίες εντοπίζονται μεταξύ 30 και 130 μοιρών, όπου ο θόρυβος φόντου παραμένει χαμηλός ακόμη και πάνω από ταραγμένες θάλασσες ή ορεινά εδάφη.
Το ενδιαφέρον είναι ότι μέχρι πρόσφατα τα πιο εντυπωσιακά κινεζικά επιτεύγματα στον εντοπισμό stealth ανήκαν κυρίως στον οπτικό τομέα. Η ιδιωτική δορυφορική συστοιχία Jilin-1 είχε δείξει ότι μπορεί να φωτογραφίσει ένα F-22 ακόμη και μέσα από νεφοκάλυψη. Ωστόσο, οι οπτικοί αισθητήρες περιορίζονται από το φως της ημέρας και τον καιρό. Ένα διαστημικό ραντάρ, αντιθέτως, υπόσχεται 24ωρη λειτουργία σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Το LT-1 συνοδεύεται επίσης από ένα νέο μοντέλο προσομοίωσης παρεμβολών από ραντάρ, το οποίο αναπτύχθηκε σε συνεργασία με το Northwestern Polytechnical University και το Shanghai Jiao Tong University. Το μοντέλο αυτό επιτρέπει την πιο ρεαλιστική αναπαράσταση της διάχυσης ρανταρικών παλμών σε ξηρά και θάλασσα, βελτιώνοντας σημαντικά την ακρίβεια των προβλέψεων.
Ένα ακόμη στοιχείο που προκαλεί ανησυχία είναι ότι ο δορυφόρος δέκτης του συστήματος παραμένει «σιωπηλός». Δεν εκπέμπει κανένα σήμα, κάτι που δυσκολεύει εντοπισμό ή παρεμβολή από αντίπαλες δυνάμεις. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό αυξάνει σημαντικά την ανθεκτικότητα του συστήματος σε ηλεκτρονικές επιθέσεις, καθιστώντας το πιο αξιόπιστο σε πραγματικές συνθήκες.
Προς το παρόν, όλα βασίζονται σε προσομοιώσεις. Όμως η Κίνα διαθέτει ήδη μια διαρκώς επεκτεινόμενη δορυφορική υποδομή με ραντάρ συνθετικού ανοίγματος (SAR) και πειραματικούς αισθητήρες. Αν αυτές οι τεχνολογίες εξελιχθούν όπως προδιαγράφεται, θα μπορούσαμε να βρεθούμε μπροστά σε μία εποχή όπου μεγάλες εκτάσεις του πλανήτη επιτηρούνται συνεχώς από το Διάστημα.
[source]
