Η Κίνα κάνει ακόμα ένα άλμα προς το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας, ανακοινώνοντας πως πέτυχε για πρώτη φορά τη μετατροπή θορίου σε ουράνιο μέσα σε έναν πειραματικό αντιδραστήρα τηγμένου άλατος. Το επίτευγμα, που επιβεβαιώθηκε από το Shanghai Institute of Applied Physics (SINAP) της Chinese Academy of Sciences, αποτελεί την πρώτη χειροπιαστή απόδειξη ότι το θόριο μπορεί πράγματι να λειτουργήσει ως καύσιμο σε έναν τέτοιο τύπο πυρηνικού συστήματος. Πρόκειται για ένα καθοριστικό βήμα που ανοίγει τον δρόμο για έναν αντιδραστήρα 100 megawatt, ο οποίος αναμένεται να λειτουργήσει έως το 2035.
Το θόριο έχει χαρακτηριστεί εδώ και δεκαετίες ως το καύσιμο του μέλλοντος, ένα στοιχείο άφθονο, φθηνό και πιο ασφαλές από το ουράνιο. Η Κίνα, που διαθέτει τεράστια αποθέματα στο έδαφός της, επιχειρεί τώρα να μετατρέψει αυτή τη θεωρητική δυνατότητα σε πρακτική πραγματικότητα. Σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς πυρηνικούς αντιδραστήρες που χρησιμοποιούν στερεές ράβδους καυσίμου ψυχόμενες με νερό, οι λεγόμενοι αντιδραστήρες τηγμένου άλατος βασίζονται σε ένα υγρό, υψηλής θερμοκρασίας μείγμα αλάτων που λειτουργεί τόσο ως καύσιμο όσο και ως ψυκτικό μέσο.
Αυτό το σύστημα έχει σημαντικά πλεονεκτήματα: λειτουργεί σε χαμηλή πίεση, μειώνοντας τον κίνδυνο εκρήξεων, δεν χρειάζεται μεγάλες ποσότητες νερού και επιτυγχάνει υψηλότερη θερμική απόδοση. Παράλληλα, παράγει πολύ λιγότερα ραδιενεργά απόβλητα και περιορίζει τις πιθανότητες εξάπλωσης πυρηνικών υλικών για στρατιωτική χρήση, δύο κρίσιμα ζητήματα που για δεκαετίες εμπόδιζαν την κοινωνική αποδοχή της πυρηνικής ενέργειας.
Η ανάπτυξη του κινεζικού TMSR (Thorium Molten Salt Reactor) ξεκίνησε το 2011, με στόχο τη δημιουργία μιας πλήρως αυτόνομης τεχνολογικής υποδομής. Σύμφωνα με το SINAP, η χώρα έχει ολοκληρώσει πλέον τη βασική ερευνητική φάση και έχει περάσει στην επιβεβαίωση της λειτουργικότητας των βασικών υλικών και μηχανικών συστημάτων.
Αυτό σημαίνει ότι η Κίνα είναι πλέον η πρώτη χώρα στον κόσμο που διαθέτει πλήρως ανεπτυγμένη βιομηχανική αλυσίδα για την παραγωγή και διαχείριση αντιδραστήρων θορίου. Με άλλα λόγια, δεν εξαρτάται από ξένη τεχνογνωσία ή προμηθευτές — μια στρατηγική κίνηση που συνδυάζει την επιστημονική πρόοδο με την ενεργειακή ανεξαρτησία.
Το επόμενο βήμα είναι ένα πρωτότυπο εργοστάσιο ισχύος 100 MW, σχεδιασμένο να προσφέρει καθαρή, σταθερή ηλεκτρική ενέργεια χωρίς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ο σχεδιασμός του επιτρέπει θερμικές αποδόσεις αρκετά υψηλές ώστε να χρησιμοποιείται όχι μόνο για ηλεκτροπαραγωγή, αλλά και για την παραγωγή υδρογόνου υψηλής θερμοκρασίας, ένα καύσιμο που θεωρείται κρίσιμο για τη μετάβαση σε μια οικονομία μηδενικών εκπομπών.
Το θόριο είναι ένα στοιχείο που υπάρχει άφθονο στα κινεζικά εδάφη, ειδικά ως παραπροϊόν της εξόρυξης σπάνιων γαιών. Ένα μόνο ορυχείο σιδήρου στην Εσωτερική Μογγολία, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση, περιέχει αρκετό θόριο για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας για χιλιάδες χρόνια. Το ορυχείο Bayan Obo, για παράδειγμα, εκτιμάται ότι φιλοξενεί έως και ένα εκατομμύριο τόνους θορίου, ποσότητα που θα μπορούσε θεωρητικά να τροφοδοτήσει την Κίνα για 60.000 χρόνια.
Σε αντίθεση με το ουράνιο, το θόριο από μόνο του δεν είναι σχάσιμο, δηλαδή δεν μπορεί να ξεκινήσει μια πυρηνική αλυσιδωτή αντίδραση. Ωστόσο, μέσα σε έναν αντιδραστήρα τηγμένου άλατος μπορεί να μετατραπεί σε ουράνιο-233, ένα ισχυρό πυρηνικό καύσιμο που μπορεί να διατηρεί τη διαδικασία παραγωγής ενέργειας με μεγαλύτερη αποδοτικότητα και μικρότερο ρίσκο.
Εάν το πρόγραμμα του θορίου αποδώσει όπως προβλέπεται, οι αντιδραστήρες τηγμένου άλατος θα μπορούσαν να αλλάξουν ριζικά το ενεργειακό τοπίο: να παρέχουν σταθερή, χαμηλού κόστους και σχεδόν μηδενικών αποβλήτων ηλεκτρική ενέργεια, να μειώσουν την εξάρτηση από τον άνθρακα και να επιτρέψουν σε κράτη με μεγάλα αποθέματα θορίου να αποκτήσουν ενεργειακή αυτονομία.
[source]
