Η εκθετική εξέλιξη της Τεχνολογίας έχει αδιαμφισβήτητα συμβάλει στη δραματική αλλαγή της καθημερινότητας μας, ως επί το πλείστον προς το καλύτερο. Σε κάποιους τομείς, ωστόσο, δημιουργούνται αναπόφευκτα ηθικά διλήμματα για το τι είναι καλό και τι όχι.
Τροφή για σκέψη, λοιπόν, μας δίνει το εγχείρημα μιας τηλεοπτικής εκπομπής από τη Νότια Κορέα, η οποία έδωσε σε μια μητέρα τη δυνατότητα να ξαναδεί και να αλληλεπιδράσει με την κόρη της, παρά το γεγονός ότι το κοριτσάκι είχε αποβιώσει το 2016 σε ηλικία 7 ετών λόγω HLH (αιμοφαγοκυτταρική λεμφοϊστιοκυττάρωση). Η εκπομπή ονομάζεται Meeting You και προβάλλεται από το δίκτυο MBC στη Νότια Κορέα.
Για να προσφέρουν αυτήν την εμπειρία στη μητέρα, η παραγωγή εργάστηκε σχεδόν 8 μήνες επάνω στο project. Την ανάπτυξη ανέλαβε η ομάδα Vive Studios (δεν έχει καμία σχέση με το HTC Vive που φορά η μητέρα), η οποία χρησιμοποίησε την τεχνική της φωτογραμμετρίας για να καθορίσει το σχήμα, τις διαστάσεις και τη θέση του μοντέλου χρησιμοποιώντας πολλές διαφορετικές φωτογραφίες της αδερφής της από διαφορετικές γωνίες. Έπειτα, με τη βοήθεια τεχνολογίας Τεχνητής Νοημοσύνης και αισθητήρων κίνησης κατέγραψαν τις κινήσεις και τη φωνή για να μπορεί να γίνει μια αλληλεπίδραση - συζήτηση με τη νεκρή κόρη μέσα από το περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας. Οι απαντήσεις καταγράφηκαν μετά από πολύωρες συνεντεύξεις με άλλα μέλη της οικογένειας που τη γνώριζαν, αλλά και από videos της ίδιας.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα σχεδόν πιστό τρισδιάστατο αντίγραφο της Nayeon (το όνομα της κόρης) με δυνατότητα να αλληλεπιδρά, να κινείται και να “μιλά” με τη μητέρα της μέσα στο VR περιβάλλον. Να σημειωθεί, επίσης, ότι η μητέρα φόρεσε ειδικά γάντια που της επέτρεπαν να αισθάνεται ότι αγγίζει την κόρη της και όπως θα δείτε στο video, το μοντέλο αντιδρά όταν περνά τα χέρια της από τα μαλλιά της.
Η εμπειρία εικονικής πραγματικότητας της Vive Studios είναι προσεγμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και είναι πραγματικά σκληρό να βλέπεις τις αντιδράσεις της μητέρας ενώ αλληλεπιδρά με ένα ψηφιακό αντίγραφο της κόρης της, η οποία την υποδέχεται λέγοντας της “Που ήσουν μαμά; Με σκεφτόσουν;” Η μητέρα δήλωσε, πάντως, ότι είχε ανάγκη αυτήν την εμπειρία:
Συνάντησα και πάλι τη Nayeon, η οποία με χαιρέτησε με χαμόγελο. Ήταν για λίγο, αλλά ήταν μια ευτυχισμένη στιγμή. Νομίζω ότι έζησα ένα όνειρο που πάντοτε επιθυμούσα.
Ο καθένας μπορεί να υποδεχθεί αυτήν την εφαρμογή της Τεχνολογίας με βάση τα δικά του υποκειμενικά κριτήρια. Κάποιοι ίσως νιώσουν ότι υπερβαίνει τα όρια, άλλοι ίσως νιώσουν ανακούφιση πως μπορεί να νικηθεί η αίσθηση της απώλειας έστω εικονικά. Το σίγουρο είναι ότι όσο παιρνούν τα χρόνια θα πληθαίνουν τέτοιου είδους εφαρμογές εικονικής πραγματικότητας και πιθανότατα κάποιοι θα επιχειρήσουν να κερδοσκοπήσουν πατώντας επάνω στον πόνο των άλλων…
Εσείς θα δεχόσασταν κάτι τέτοιο;
[via]
