Παρά τις τεράστιες επενδύσεις στην προηγμένη ρομποτική τεχνολογία, τα ρομπότ παραμένουν έως σήμερα ψηφιακά απομονωμένα. Κάθε μηχανή λειτουργεί αυστηρά εντός των ορίων του δικού της λογισμικού και κατασκευαστικού περιβάλλοντος, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας ή συνεργασίας με ρομπότ άλλων εταιρειών. Αυτός ο κατακερματισμός περιορίζει σημαντικά την πρόοδο προς ένα μέλλον όπου τα ρομπότ θα μπορούν να δρουν συλλογικά, αλληλοσυμπληρώνοντας τις λειτουργίες τους.
Σε αυτή την πρόκληση επέλεξε να απαντήσει η αμερικανική startup OpenMind, η οποία ιδρύθηκε το 2024. Αντί να εστιάσει στο υλικό, όπου ήδη έχουν γίνει μεγάλα βήματα, η εταιρεία επιλέγει να ξεκινήσει από τον πυρήνα: το λογισμικό. Το όραμά της είναι να δημιουργήσει μια κοινή βάση επικοινωνίας και συνεννόησης για όλα τα ρομπότ, ανεξαρτήτως κατασκευαστή. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που ενδέχεται να σηματοδοτήσει τομή στον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν και εξελίσσονται τα ρομπότ.
Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας βρίσκεται το OM1, ένα λειτουργικό σύστημα φτιαγμένο από την αρχή για την τεχνητή νοημοσύνη, ανεξάρτητο από το είδος ή την προέλευση του υλικού εξοπλισμού. Το OM1 λειτουργεί ως ένας «παγκόσμιος εγκέφαλος» για τα ρομπότ, ενσωματώνοντας μηχανισμούς αντίληψης, πρότυπα λογικής, μνήμης και επίγνωσης του περιβάλλοντος. Μέσω αυτών, τα ρομπότ που το χρησιμοποιούν αποκτούν τη δυνατότητα να κατανοούν το φυσικό περιβάλλον, να αντιλαμβάνονται την ανθρώπινη γλώσσα και να λαμβάνουν αποφάσεις σε πραγματικό χρόνο.
Όμως το OM1 είναι μόνο το πρώτο βήμα. Η πραγματική καινοτομία έρχεται με το FABRIC, ένα αποκεντρωμένο πρωτόκολλο συντονισμού, που λειτουργεί σαν ένα ψηφιακό νευρικό σύστημα. Όπως εξηγεί ο CEO της OpenMind, Jan Liphardt, «αν η τεχνητή νοημοσύνη είναι ο εγκέφαλος και η ρομποτική το σώμα, τότε ο συντονισμός είναι το νευρικό σύστημα. Χωρίς αυτό, δεν υπάρχει ευφυΐα, παρά μόνο κίνηση».
Το FABRIC δίνει τη δυνατότητα στα ρομπότ να αναγνωρίζονται μεταξύ τους με ασφάλεια, να εντοπίζουν τη θέση τους και να ανταλλάσσουν δεδομένα και γνώσεις, ακόμη και αν δεν έχουν προγραμματιστεί για να συνεργαστούν. Με αυτόν τον τρόπο, καθίσταται εφικτή η άμεση συνεργασία μεταξύ άγνωστων μηχανών, γεγονός που μπορεί να επιταχύνει ραγδαία την προσαρμογή τους σε νέες καταστάσεις και περιβάλλοντα.
Φανταστείτε, για παράδειγμα, ένα ρομπότ παράδοσης που συναντά ένα αυτοκινούμενο όχημα άλλης κατασκευάστριας εταιρείας. Χάρη στο FABRIC, τα δύο μηχανήματα μπορούν να αναγνωρίσουν το ένα το άλλο, να επιβεβαιώσουν τις τοποθεσίες τους και να ολοκληρώσουν την παράδοση ενός πακέτου χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση, και μάλιστα σε ένα ανοιχτό, απρογραμμάτιστο περιβάλλον.
Η ιδέα δεν παραμένει στη θεωρία. Η OpenMind έχει ήδη εξασφαλίσει χρηματοδότηση ύψους 18,5 εκατομμυρίων ευρώ, με επικεφαλής την Pantera Capital, και ετοιμάζεται να κάνει το επόμενο βήμα. Μέχρι τον Σεπτέμβριο, σχεδιάζει να κυκλοφορήσει την πρώτη της ομάδα από δέκα ρομποτικούς σκύλους, εξοπλισμένους με το λειτουργικό σύστημα OM1.
Το ιδιαίτερο στοιχείο αυτού του εγχειρήματος είναι ότι οι ρομποτικοί σκύλοι δεν θα περιοριστούν σε εργαστηριακά περιβάλλοντα. Θα φιλοξενηθούν σε σπίτια και άλλους πραγματικούς χώρους, ώστε να συγκεντρωθούν δεδομένα από την άμεση αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους. Στόχος είναι να εντοπιστεί πού και πώς οι ικανότητες των ρομπότ ευθυγραμμίζονται καλύτερα με τις καθημερινές ανάγκες των χρηστών, ώστε να βελτιώνονται συνεχώς μέσα από επαναληπτικές αναβαθμίσεις.
Η OpenMind δεν οραματίζεται μεμονωμένα «έξυπνα» ρομπότ, αλλά ένα ανοικτό οικοσύστημα, μέσα στο οποίο τα μηχανήματα θα συνεργάζονται και θα μαθαίνουν το ένα από το άλλο. Με αυτόν τον τρόπο, φιλοδοξεί να θέσει τα θεμέλια για μια νέα γενιά ρομποτικών συστημάτων: ευφυών, επεκτάσιμων και, πάνω απ’ όλα, συνεργατικών.
[via]
