Στα βάθη του Ηλιακού Συστήματος, εκεί όπου το φως του Ήλιου φτάνει ασθενές και οι θερμοκρασίες αγγίζουν τα πιο ακραία όρια, ένας παγωμένος κόσμος εξακολουθεί να προκαλεί ερωτήματα. Ο Πλούτωνας, ο νάνος πλανήτης που για δεκαετίες βρισκόταν στη σκιά της αστρονομικής έρευνας, επανήλθε στο προσκήνιο το 2015 με το εντυπωσιακό πέρασμα του σκάφους New Horizons. Οι εικόνες και τα δεδομένα που συγκέντρωσε τότε αποκάλυψαν έναν κόσμο πολύ πιο περίπλοκο από ό,τι φανταζόμασταν: τεράστιες πεδιάδες πάγου, βουνά, ακόμα και μια αχνή ατμόσφαιρα. Από τότε, το μεγάλο ερώτημα είναι αν κάτω από αυτά τα στρώματα πάγου κρύβεται ακόμη ένας υγρός ωκεανός.
Δέκα χρόνια μετά, μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής την Carly Howett από το University of Oxford προτείνει να επιστρέψουμε στον Πλούτωνα με μια νέα, φιλόδοξη αποστολή. Το όνομά της: Persephone (Περσεφόνη), δανεισμένο από τη βασίλισσα του Κάτω Κόσμου στη μυθολογία και σύντροφο του ίδιου του Πλούτωνα. Ο στόχος της αποστολής είναι φιλόδοξος αλλά σαφής: να εξακριβώσει αν στο εσωτερικό του νάνου πλανήτη υπάρχει ακόμα ένας υπόγειος ωκεανός.
Διαβάστε επίσης
![New Horizons: Επίσημο video από τη NASA με κοντινές φωτογραφίες από τον Πλούτωνα [Videos]](https://techgear.cachefly.net/techgear/images/techgear.png "New Horizons: Επίσημο video από τη NASA με κοντινές φωτογραφίες από τον Πλούτωνα [Videos]")
Πριν από το πέρασμα του New Horizons, η υπόθεση θεωρούνταν απίθανη. Οι ωκεανοί που βρίσκονται βαθιά μέσα σε παγωμένους κόσμους τείνουν να παγώνουν πλήρως στη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών. Ωστόσο, η σχετικά νέα και ελάχιστα κρατηροειδής επιφάνεια που κατέγραψε το σκάφος το 2015 άλλαξε την οπτική. Φάνηκε ότι ο Πλούτωνας ενδέχεται να παραμένει γεωλογικά ενεργός, με μηχανισμούς που διατηρούν την εσωτερική θερμότητα και ίσως διαφυλάσσουν έναν υγρό ωκεανό κάτω από τον παγετώδη φλοιό του.
Η διαφορά της αποστολής Persephone από την προηγούμενη θα είναι καθοριστική. Ενώ το New Horizons είχε στη διάθεσή του μόνο λίγες ώρες κοντινής παρατήρησης, το νέο σκάφος σχεδιάζεται να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Πλούτωνα για περισσότερο από τρία χρόνια. Θα χαρτογραφήσει ολόκληρη την επιφάνεια, συμπεριλαμβανομένων περιοχών που το 2015 έμειναν στη σκιά, παρέχοντας μια πλήρη εικόνα του πλανήτη.
Η αποστολή Persephone θα είναι εξοπλισμένη με έντεκα εξελιγμένα όργανα, πολλά εκ των οποίων βασίζονται σε τεχνολογίες αποδεδειγμένες σε παλαιότερες αποστολές αλλά ανανεωμένες για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του ταξιδιού. Θα αναζητήσει σημάδια ενός λεγόμενου «απολιθωμένου εξογκώματος» στο σχήμα του πλανήτη, ένδειξη ότι κάποτε υπήρξαν ή εξακολουθούν να υπάρχουν υγρές στοιβάδες στο εσωτερικό του. Επιπλέον, θα μετρήσει τη σύσταση και το πάχος των παγοκαλυμμάτων, θα εξετάσει πιθανούς μηχανισμούς παραγωγής θερμότητας και θα ερευνήσει αν υπάρχουν ενδείξεις κρυοηφαιστειακής δραστηριότητας.
Η αποστολή δεν θα περιοριστεί στον ίδιο τον Πλούτωνα. Στα σχέδια περιλαμβάνεται η μελέτη του Χάροντα, του μεγάλου του δορυφόρου, καθώς και των τεσσάρων μικρότερων φεγγαριών: Nix, Hydra, Styx και Kerberos. Έτσι, θα αποκτηθεί μια συνολική εικόνα ολόκληρου του συστήματος.
Η πρόκληση, ωστόσο, είναι τεράστια. Ακόμη και με την πιο ευνοϊκή εκτόξευση, που εκτιμάται ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί μεταξύ 2029 και 2032, το ταξίδι θα διαρκέσει πάνω από 27 χρόνια. Αυτό σημαίνει πως η άφιξη στον Πλούτωνα θα γίνει στα μέσα του αιώνα. Για να λειτουργήσουν τα όργανα στο ακραίο περιβάλλον της Ζώνης του Kuiper, το σκάφος θα χρειαστεί πέντε νέους ραδιοϊσοτοπικούς θερμοηλεκτρικούς γεννήτριες, οι οποίοι τροφοδοτούνται με πλουτώνιο, μια πρώτη ύλη δύσκολη να εξασφαλιστεί.
Το κόστος υπολογίζεται περίπου στα 3 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η συνολική διάρκεια της αποστολής θα ξεπεράσει τα 50 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι τρεις διαφορετικές γενιές επιστημόνων και μηχανικών θα κληθούν να δουλέψουν πάνω στο ίδιο πρόγραμμα, διατηρώντας ζωντανή τη γνώση και την τεχνογνωσία μέσα στις δεκαετίες.
Παρά τα εμπόδια, η Persephone ασκεί ισχυρή γοητεία στην επιστημονική κοινότητα. Αν καταφέρει να δώσει απαντήσεις για τον υπόγειο ωκεανό, δεν θα φωτίσει μόνο το παρόν του Πλούτωνα, αλλά και την ιστορία των παγωμένων κόσμων του Ηλιακού Συστήματος. Μια επέκταση της αποστολής κατά έναν χρόνο θα μπορούσε μάλιστα να επιτρέψει την εξερεύνηση κι άλλου αντικειμένου της Ζώνης του Kuiper, ενισχύοντας την επιστημονική της αξία.
Προς το παρόν, η Persephone παραμένει ένα σχέδιο στα χαρτιά. Ωστόσο, αποτελεί μια από εκείνες τις αποστολές που τροφοδοτούν το πάθος της Ανθρωπότητας να κοιτάζει ολοένα πιο μακριά, αναζητώντας απαντήσεις στα μυστήρια που κρύβει το Σύμπαν.
[via]
