Ένα ρομπότ που δεν μιμείται ελικόπτερα ούτε κλασικά drones με έλικες, αλλά τη φύση την ίδια. Αυτή είναι η καινοτομία του RoboFalcon2.0, του πρωτοτύπου που παρουσίασε μια ερευνητική ομάδα στην Κίνα και το οποίο δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Science Advances. Στόχος τους δεν ήταν μόνο να δημιουργήσουν ένα ακόμη ιπτάμενο μηχάνημα, αλλά να μελετήσουν σε βάθος τη βιομηχανική της πτήσης και να ανοίξουν τον δρόμο για πιο αθόρυβα, ευέλικτα και ενεργειακά αποδοτικά drones.
Η ειδοποιός διαφορά του RoboFalcon2.0 σε σχέση με άλλα ρομποτικά αεροσκάφη είναι το σύστημα πτερύγων του. Αντί για προπέλες, χρησιμοποιεί μια πολύπλοκη κίνηση που οι επιστήμονες ονόμασαν “flapping-sweeping-folding” (FSF). Πρόκειται για μια ακολουθία κινήσεων που περιλαμβάνει χτύπημα, άνοιγμα και δίπλωμα φτερών – ακριβώς όπως κάνουν τα γεράκια και άλλα πουλιά όταν απογειώνονται ή όταν πετούν αργά. Ο συνδυασμός αυτός δεν δημιουργεί μόνο άντωση, αλλά επιτρέπει και τον έλεγχο της κλίσης προς τα πάνω, κρίσιμο βήμα για την απογείωση χωρίς εξωτερική βοήθεια.
Οι δοκιμές σε αεροσήραγγα έδειξαν ότι όταν τα φτερά κινούνται προς τα εμπρός με γωνία έως 25 μοιρών, δημιουργείται ένα ισχυρό στροβιλώδες ρεύμα στην μπροστινή άκρη. Αυτό αυξάνει τις αεροδυναμικές δυνάμεις και σταθεροποιεί την πτήση. Σε πραγματικές δοκιμές πεδίου, το ρομπότ – που ζυγίζει μόλις 800 γραμμάρια και έχει άνοιγμα φτερών 1,2 μέτρα – κατάφερε να απογειωθεί μόνο του. Αρχικά στηρίζεται στα πόδια του, κατόπιν χτυπά δυνατά τα φτερά του και κινείται σταδιακά προς τα εμπρός, με τρόπο που μιμείται τα πουλιά με εντυπωσιακό ρεαλισμό.
Η ενεργειακή κατανάλωση κατά την απογείωση είναι υψηλή, όμως οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η καμπύλη χρήσης ενέργειας μοιάζει εκπληκτικά με τον βιολογικό «λογαριασμό» που πληρώνουν τα πουλιά όταν σηκώνονται από το έδαφος. Αυτή η ομοιότητα καθιστά το RoboFalcon2.0 όχι μόνο μια τεχνολογική καινοτομία, αλλά και ένα αξιόπιστο μοντέλο για τη μελέτη των φυσικών μηχανισμών της πτήσης.
Το αποσπώμενο σύστημα πτερύγων, φτιαγμένο από ελαφριά και ανθεκτικά υλικά, δίνει τη δυνατότητα στο ρομπότ να αναπαράγει πλάγιες τροχιές, παρόμοιες με αυτές που εκτελούν χήνες, γύπες ή αλκυόνες. Ωστόσο, δεν λείπουν και τα μειονεκτήματα. Το RoboFalcon2.0 αποδίδει καλύτερα σε χαμηλές ταχύτητες, αλλά όταν επιταχύνει, χάνει σταθερότητα στον άξονα κλίσης. Ο βασικός λόγος είναι η απουσία ουράς που θα λειτουργούσε ως πηδάλιο, στοιχείο κρίσιμο για τον έλεγχο της πορείας.
Μέχρι τώρα, οι περισσότερες προσπάθειες στη ρομποτική πτήση εστίαζαν στην αντιγραφή εντόμων. Μικροδρόνες που αιωρούνταν ή συσκευές που εκτοξεύονταν με καταπέλτες ήταν οι πιο διαδεδομένες προσεγγίσεις. Το RoboFalcon2.0 αποτελεί ένα σημαντικό βήμα μπροστά, καθώς για πρώτη φορά παρουσιάζεται αυτόνομη απογείωση σε κλίμακα που θυμίζει πραγματικά πουλιά.
Αν και το RoboFalcon2.0 παραμένει ένα ερευνητικό πρωτότυπο, τα αποτελέσματά του ανοίγουν νέους δρόμους για τη βιομιμητική αεροναυτική. Σε αντίθεση με τα drones που βασίζονται σε έλικες και παράγουν θόρυβο, τα ρομπότ αυτού του τύπου μπορούν να συνδυάσουν διακριτικότητα, ευελιξία και αποδοτικότητα. Οι πιθανές εφαρμογές εκτείνονται από την περιβαλλοντική παρακολούθηση και την επιστημονική έρευνα έως τις αποστολές σε ευαίσθητες περιοχές, όπου η ησυχία και η προσαρμοστικότητα είναι απαραίτητες.
Η δημιουργία του RoboFalcon2.0 δείχνει πώς η τεχνολογία μπορεί να αντλήσει έμπνευση από τη φύση για να λύσει προβλήματα που η μηχανική μόνη της δεν είχε καταφέρει να ξεπεράσει.
[via]
