Ένα τεράστιο πλήγμα στην ψηφιακή ασφάλεια της μουσικής βιομηχανίας φέρεται να κατάφερε η γνωστή ομάδα ψηφιακής αρχειοθέτησης, Anna’s Archive. Συγκεκριμένα, οι ακτιβιστές αποκάλυψαν ότι έχουν στην κατοχή τους έναν όγκο δεδομένων που αγγίζει τα 300 Terabytes, προερχόμενο απευθείας από τους servers του Spotify.
Το περιστατικό, που ήδη χαρακτηρίζεται από αναλυτές κυβερνοασφάλειας ως μία από τις μεγαλύτερες παραβιάσεις πνευματικής ιδιοκτησίας στην ιστορία του διαδικτύου, δεν αφορά απλώς κωδικούς χρηστών ή emails. Πρόκειται για την ίδια την "καρδιά" του προϊόντος: τη μουσική.
Η ανατομία της υποκλοπής
Σύμφωνα με την επίσημη ανάρτηση της ομάδας, το Anna’s Archive κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση και να αντιγράψει (scrape) μεταδεδομένα για περίπου 256 εκατομμύρια τραγούδια. Αυτό, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, αντιστοιχεί στο 99,9% ολόκληρου του καταλόγου του Spotify.
Ωστόσο, το πιο ανησυχητικό στοιχείο για τη βιομηχανία είναι ότι η υποκλοπή δεν περιορίστηκε σε τίτλους και λίστες. Η ομάδα ανακοίνωσε ότι έχει κατεβάσει τα ίδια τα αρχεία ήχου για 86 εκατομμύρια κομμάτια. Αν και ο αριθμός αυτός είναι μικρότερος από το σύνολο των μεταδεδομένων, οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι τα συγκεκριμένα τραγούδια αντιπροσωπεύουν το 99,6% των συνολικών ακροάσεων (streams) στην πλατφόρμα. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι σχεδόν όλη η μουσική που ακούει ο πλανήτης καθημερινά βρίσκεται πλέον σε έναν "εναλλακτικό", πειρατικό server.
«Διάσωση» ή πειρατεία μεγάλης κλίμακας;
Το κίνητρο πίσω από αυτή την κίνηση, όπως το παρουσιάζει το Anna’s Archive, είναι η «διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς». Η ομάδα, η οποία είναι γνωστή για τη δημιουργία «σκιωδών βιβλιοθηκών» με ακαδημαϊκά συγγράμματα και βιβλία, υποστηρίζει ότι οι πλατφόρμες streaming δεν είναι ασφαλή καταφύγια για την ανθρώπινη δημιουργία. Οι εταιρείες μπορούν να χρεοκοπήσουν, να αλλάξουν πολιτική ή να αφαιρέσουν περιεχόμενο κατά το δοκούν.
«Ανακαλύψαμε έναν τρόπο να εξάγουμε δεδομένα από το Spotify σε μεγάλη κλίμακα», αναφέρει η ομάδα στην ανακοίνωσή της. «Είδαμε έναν ρόλο για εμάς εδώ, να χτίσουμε ένα αρχείο μουσικής που στοχεύει πρωτίστως στη διατήρηση». Στο σκεπτικό τους, η μουσική πρέπει να είναι προσβάσιμη ως δημόσιο αγαθό και όχι κλειδωμένη πίσω από συνδρομητικά μοντέλα και ψηφιακά κλειδιά (DRM).
Προς το παρόν, η ομάδα έχει διαθέσει δημόσια μέσω torrents μόνο τα μεταδεδομένα. Τα αρχεία ήχου, λόγω του τεράστιου όγκου τους αλλά και των νομικών κινδύνων, πρόκειται να κυκλοφορήσουν σταδιακά, ξεκινώντας από τα λιγότερο δημοφιλή τραγούδια, ώστε να δοκιμαστεί η αντίδραση των αρχών και της πλατφόρμας.
Η αντίδραση του Spotify
Η απάντηση από τα κεντρικά του Spotify ήταν άμεση και, όπως αναμενόταν, αυστηρή. Εκπρόσωπος της εταιρείας επιβεβαίωσε το περιστατικό, δηλώνοντας ότι διεξάγεται ήδη ενδελεχής έρευνα.
«Εντοπίσαμε ότι ένα τρίτο μέρος υπέκλεψε δημόσια μεταδεδομένα και χρησιμοποίησε αθέμιτες τακτικές για να παρακάμψει τα συστήματα DRM και να αποκτήσει πρόσβαση σε αρχεία ήχου», ανέφερε η εταιρεία. Το Spotify διαβεβαίωσε ότι έχει ήδη εντοπίσει και απενεργοποιήσει τους λογαριασμούς που χρησιμοποιήθηκαν για την υποκλοπή και έχει θέσει σε εφαρμογή νέα μέτρα ασφαλείας για να αποτρέψει παρόμοιες επιθέσεις στο μέλλον.
Η εταιρεία τόνισε επίσης ότι στέκεται στο πλευρό των καλλιτεχνών και των δημιουργών, χαρακτηρίζοντας την ενέργεια ως ευθεία επίθεση στα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας που συντηρούν τη μουσική βιομηχανία.
Τι σημαίνει αυτό για το μέλλον του streaming
Η κίνηση του Anna’s Archive εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το μέλλον της ψηφιακής διανομής περιεχομένου. Μέχρι σήμερα, το μοντέλο του streaming βασιζόταν στην παραδοχή ότι το περιεχόμενο είναι ασφαλές στο cloud και ότι η πρόσβαση ελέγχεται από τον πάροχο. Η απόδειξη ότι μια ομάδα ακτιβιστών μπόρεσε να "τραβήξει" σχεδόν όλο το περιεχόμενο του κολοσσού της μουσικής καταρρίπτει αυτόν τον μύθο ασφαλείας.
Επιπλέον, η διάθεση ενός τέτοιου όγκου δεδομένων ανοίγει νέους δρόμους για την εκπαίδευση συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης (AI). Ένα dataset 300 TB με τέλεια οργανωμένα μεταδεδομένα και ήχο αποτελεί "χρυσάφι" για μοντέλα που παράγουν μουσική, επιτρέποντάς τους να αναλύσουν μοτίβα, στίχους και μελωδίες σε κλίμακα που δεν ήταν προηγουμένως εφικτή χωρίς τεράστιο κόστος αδειοδότησης.
Νομικοί κύκλοι εκτιμούν ότι θα ακολουθήσει ένας μακρύς δικαστικός αγώνας. Ωστόσο, η φύση του Anna’s Archive, που λειτουργεί αποκεντρωμένα και συχνά εκτός δικαιοδοσίας των δυτικών δικαστηρίων, καθιστά τη νομική καταδίωξη εξαιρετικά δύσκολη. Όπως συνέβη και με το Pirate Bay στο παρελθόν, μόλις τα δεδομένα βγουν στο διαδίκτυο, η επαναφορά τους στο «κουτί» είναι πρακτικά αδύνατη.
