Η Κίνα προχωρά με γοργούς ρυθμούς στο διαστημικό της πρόγραμμα και οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Πεκίνου εργάζονται σε μια νέα γενιά ρομπότ, σχεδιασμένων να εξερευνούν τα πιο κρυφά σημεία της Σελήνης.
Πρόκειται για ρομποτικούς σκύλους, και όχι τους συνηθισμένους τροχοφόρους ρόβερ ή ιπτάμενα drones. Αυτά τα ρομπότ έχουν σχεδιαστεί για να κινούνται αυτόνομα και να αντέχουν στις πιο ακραίες συνθήκες του σεληνιακού εδάφους, με στόχο την ανακάλυψη και τη μελέτη υπόγειων τούνελ που δημιουργήθηκαν από αρχαίες λάβες. Τέτοιες σπηλιές θα μπορούσαν κάποτε να αποτελέσουν ιδανικό καταφύγιο για τους αστροναύτες.
Οι φυσικές αυτές κοιλότητες, προϊόντα ηφαιστειακής δραστηριότητας δισεκατομμύρια χρόνια πριν, θεωρούνται τα πιο υποσχόμενα σημεία για την εγκατάσταση μόνιμων βάσεων. Προσφέρουν φυσική προστασία από κοσμική ακτινοβολία, μικρομετεωρίτες και τις ακραίες θερμοκρασιακές διακυμάνσεις που φτάνουν ακόμη και τις 300 °C μεταξύ ημέρας και νύχτας στην επιφάνεια της Σελήνης. Για να δοκιμάσουν τα πρωτότυπά τους, οι Κινέζοι επιστήμονες επέλεξαν ένα επίγειο περιβάλλον που αναπαράγει εν μέρει αυτές τις συνθήκες: μια ηφαιστειακή σπηλιά κοντά στη λίμνη Jingbo στην επαρχία Heilongjiang, στη βορειοανατολική Κίνα.
Σύμφωνα με ερευνητές του Beijing Artificial Intelligence Research Institute, τέτοιου είδους πειράματα σε αναλογικά περιβάλλοντα επιτρέπουν τη βελτιστοποίηση της ρομποτικής τεχνολογίας και της χρήσης τεχνητής νοημοσύνης σε σύνθετα διαστημικά σενάρια. Οι ρομποτικοί σκύλοι δεν περιορίζονται μόνο στην κίνηση, καθώς αναλύουν και χαρτογραφούν το περιβάλλον σε πραγματικό χρόνο, παρακάμπτοντας εμπόδια και προσαρμόζοντας τη διαδρομή τους χάρη σε συστήματα αυτόνομης πλοήγησης και τρισδιάστατους αισθητήρες. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούν ψηφιακούς χάρτες υψηλής ακρίβειας, χρήσιμους για την κατανόηση της δομής και της σταθερότητας των σεληνιακών σπηλαίων.
Τα δύο κύρια μοντέλα που ανέπτυξε η ομάδα του Πεκίνου ονομάστηκαν "Anteater" και "Salamander". Το πρώτο, εμπνευσμένο από τον τρόπο λειτουργίας των μυρμηγκοφωλιών, διαθέτει ευέλικτο και ισχυρό ρομποτικό βραχίονα, κατάλληλο για τη συλλογή δειγμάτων ή τη μετακίνηση μικρών εμποδίων. Το δεύτερο, σχεδιασμένο για ακραία κινητικότητα, χρησιμοποιεί ευέλικτους τροχούς που του επιτρέπουν να προσαρμόζεται σε βράχους, ρωγμές και στενά περάσματα, όπως ένα αμφίβιο ζώο. Και τα δύο μοντέλα αξιοποιούν αυτό που οι ερευνητές αποκαλούν "ενσάρκωση νοημοσύνης": συνδυάζουν κινητικές δεξιότητες με λογική τεχνητής νοημοσύνης, αντιδρώντας άμεσα στις αλλαγές του εδάφους.
Το ενδιαφέρον της Κίνας για τέτοιου είδους εξερεύνηση εντάσσεται σε ευρύτερη στρατηγική για την κατασκευή σεληνιακής βάσης μέσα στην επόμενη δεκαετία. Σύμφωνα με δεδομένα του Lunar Reconnaissance Orbiter της NASA, υπάρχουν πάνω από 200 φυσικές κοιλότητες βάθους 130–170 μέτρων στη Σελήνη, με κάποιες να οδηγούν σε εκτενή υπόγεια τούνελ. Λόγω της θερμικής σταθερότητάς τους, αυτά τα περιβάλλοντα θα ήταν ιδανικά για τη στέγαση επιστημονικών εργαλείων ή ακόμη και κατοικημένων μονάδων.
Το κινεζικό πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα φιλόδοξο: ήδη από το 2026 προβλέπεται η εκτόξευση της αποστολής Chang’e-7, που θα μεταφέρει νέα επιστημονικά όργανα, μεταξύ των οποίων και σεισμογράφο για τη μελέτη της εσωτερικής δομής της Σελήνης. Αν οι δοκιμές με τους ρομποτικούς σκύλους επιβεβαιώσουν την αποτελεσματικότητά τους, είναι πιθανό οι εξελιγμένες εκδοχές των "Anteater" και "Salamander" να αποτελέσουν βασικούς πρωταγωνιστές στις μελλοντικές σεληνιακές αποστολές.
[via]
