Η μάχη για το δορυφορικό διαδίκτυο έχει ουσιαστικά τελειώσει. Το Starlink της SpaceX δεν ανταγωνίζεται πια εταιρείες όπως η HughesNet ή η Viasat, καθώς τις έχει αφήσει χιλιόμετρα πίσω, ενώ το Project Kuiper της Amazon βρίσκεται ακόμα σε εμβρυϊκό στάδιο ανάπτυξης. Με την τεχνολογική υπεροχή και την τεράστια υποδομή του, ο Elon Musk στρέφει πλέον το βλέμμα του σε κάτι πολύ πιο φιλόδοξο: τον ανταγωνισμό με τα επίγεια δίκτυα οπτικών ινών και καλωδίων.
Τα δεδομένα είναι αμείλικτα. Σύμφωνα με την Ookla, το Starlink, με τους χιλιάδες δορυφόρους του σε χαμηλή τροχιά στα 550 χιλιόμετρα, προσφέρει ταχύτητες σχεδόν διπλάσιες από αυτές των ανταγωνιστών του και καθυστέρηση μόλις 45 ms. Οι παραδοσιακοί πάροχοι που βασίζονται σε γεωστατικούς δορυφόρους, όπως η HughesNet και η Viasat, δεν μπορούν να πλησιάσουν, αφού η καθυστέρησή τους αγγίζει τα 680 ms, καθιστώντας το παιχνίδι άνισο.
Η αγορά το έχει ήδη αντιληφθεί. Με το Starlink να ξεπερνά τα έξι εκατομμύρια ενεργούς συνδρομητές παγκοσμίως, οι παλιοί παίκτες καταρρέουν: η HughesNet έχασε σχεδόν το 30% της πελατειακής της βάσης, ενώ η Viasat είδε τις συνδρομές της να βυθίζονται κατά 68%. Ο λόγος είναι απλός: καμία άλλη εταιρεία δεν διαθέτει την κάθετη ολοκλήρωση της SpaceX, η οποία κατασκευάζει τους δορυφόρους της, εκτοξεύει τους πυραύλους της, τους προσγειώνει και τους ξαναχρησιμοποιεί, μειώνοντας δραματικά το κόστος.
Η επιτυχία αυτή οφείλεται σε μια απλή αλλά ριζοσπαστική ιδέα: μαζική παραγωγή και γρήγορη ανακύκλωση. Από το 2019, όταν ξεκίνησαν οι πρώτες αποστολές, η SpaceX έχει εκτοξεύσει πάνω από 10.000 δορυφόρους Starlink, ρυθμός που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της διαστημικής βιομηχανίας.
Αν και οι πρώτοι δορυφόροι έχουν ήδη εισέλθει ξανά στην ατμόσφαιρα και καταστραφεί, η ενεργή «αστερισμένη» του Starlink αριθμεί περίπου 8.700 δορυφόρους. Αυτό σημαίνει ότι το 65% όλων των ενεργών δορυφόρων γύρω από τη Γη ανήκει στη SpaceX. Με απλά λόγια: υπάρχουν περισσότεροι δορυφόροι Starlink απ’ ό,τι όλοι οι υπόλοιποι δορυφόροι μαζί.
Η επιτυχία στις απομονωμένες περιοχές ήταν μόνο το πρώτο βήμα. Σύμφωνα με ανάλυση της TMF Associates, τα έσοδα του Starlink ήδη ξεπερνούν όσα αποφέρουν οι υπόλοιποι δορυφορικοί πάροχοι μαζί. Αν όμως θέλει να συνεχίσει να αναπτύσσεται με αυτόν τον ρυθμό, η εταιρεία πρέπει να διευρύνει το κοινό της πέρα από τους παραδοσιακούς χρήστες του δορυφορικού ίντερνετ.
Ο επόμενος στόχος είναι ξεκάθαρος: οι κάτοικοι των πόλεων και των προαστίων, αυτοί που σήμερα βασίζονται σε οπτική ίνα ή καλωδιακή σύνδεση. Η SpaceX δεν θέλει πια απλώς να φτάνει εκεί που το καλώδιο δεν μπορεί: θέλει να γίνει το ίδιο το καλώδιο.
Διαβάστε επίσης
Για να το πετύχει αυτό, η εταιρεία έχει λανσάρει το πρόγραμμα Direct to Cell, ένα παράλληλο δίκτυο που επιτρέπει τη σύνδεση κινητών τηλεφώνων LTE απευθείας μέσω δορυφόρων Starlink. Παράλληλα, έχει προχωρήσει σε μια στρατηγική κίνηση εξαγοράς ραδιοφάσματος, αποκτώντας πρόσβαση σε συχνότητες που της επιτρέπουν να λειτουργεί ως πλήρης πάροχος κινητής τηλεφωνίας, αφήνοντας πίσω ανταγωνιστές όπως η AST SpaceMobile.
Όσο εντυπωσιακή κι αν είναι η υπάρχουσα υποδομή, το μεγάλο άλμα έρχεται με το Starship. Οι τωρινοί δορυφόροι V2 Mini περιορίζονται από το μέγεθος του πυραύλου Falcon 9, που δεν μπορεί να μεταφέρει πολύ μεγαλύτερα φορτία. Οι νέοι δορυφόροι V3, σχεδιασμένοι για εκτόξευση με το γιγαντιαίο Starship, θα είναι πολύ πιο ισχυροί και θα προσφέρουν πραγματική gigabit συνδεσιμότητα.
Η SpaceX υπολογίζει ότι κάθε εκτόξευση Starship θα προσθέτει 60 terabits ανά δευτερόλεπτο στην παγκόσμια χωρητικότητα του δικτύου, πάνω από 20 φορές ό,τι προσφέρει σήμερα μια εκτόξευση Falcon 9 με δορυφόρους V2 Mini. Αυτό σημαίνει ότι λίγες μόνο εκτοξεύσεις θα μπορούσαν να πολλαπλασιάσουν τις δυνατότητες του δικτύου σε επίπεδα που κανείς άλλος πάροχος δεν μπορεί να πλησιάσει.
Το όραμα του Musk δεν σταματά στο να παρέχει γρήγορο ίντερνετ σε απομονωμένα σπίτια ή απομακρυσμένα χωριά. Ο απώτερος στόχος είναι η καθολική συνδεσιμότητα, ένα παγκόσμιο δίκτυο που θα καλύπτει τη Γη, τις θάλασσες και, ενδεχομένως, το φεγγάρι και τον Άρη στο μέλλον.